Tuesday, 27 February 2018

নিমন্ত্ৰিত অতিথি



গেটখনত লিখি থোৱা "কুকুৰৰ পৰা সাৱধান" বৰ্ড খন দেখি কিছু সময় ৰৈ থাকিলো ৷ কুকুৰ বুলিলে মোৰ এনেও অলপ ভয়টো বেছি ৷ তাতে মাহ টো বেয়া, বান্ধি থোৱা কুকুৰ, কি বা কৰে? ইফালে সিফালে চাই মৰনত শৰন দি গেটখন জোৰ কৈ শব্দ কৰি খুলিলো ৷ ভাবিলো যদি গেটৰ শব্দত কুকুৰৰ মাত শুনো ফোন কৰি কম বোলো গেটৰ সন্মুখত ৰৈ আছো ৷ নাই, কুকুৰৰ মাত নুশুনি পদূলিৰ পৰা পিৰালিলৈ আগবাঢ়িলো ৷ বাৰাণ্ডাত দেখিলো একান্তমনে সৰু ল'ৰা এটাই ম'বাইলত ব্যস্ত হৈ আছে ৷ হয়তো তেখেতৰ ল'ৰাই হ'ব ৷ মই মাত দিলো
বাবা, দেউতা ঘৰত আছেনে?
ল'ৰা জনে কোনো কানসাৰ নকৰিলে ৷
আকৌ একেটা প্ৰশ্নকে পুনৰাই কৰিলো ৷
ওহো, কেতকুতেই নকৰে ৷
উপাই নাপাই কলিং বেলটো বজাই দি মনতে ভাবিলো, ল'ৰাটোৱে বোধ হয় কানেৰে নুশুনে, নহ'লে বৰ মনোযোগী, নহ'লেনো মোৰ মাতটো নুশুনিবনে? বেয়াও লাগিল ৷ হয় দেই ভগৱানৰো কি লীলা ৷ ইমান ধুনীয়া ল'ৰাটো ৷ বেয়াই লাগিল ৷
কোনো ওলাই নহা দেখি আকৌ কলিং বেল টিপিলো ৷
ভিতৰৰ পৰা " বিটু কোন আহিছে ৰখিব ক' গৈ আছো" বুলি মহিলা কন্ঠ এটা ভাঁহি আহিল ৷
হঠাৎ ল'ৰাটোৱে মূৰটো সামান্য লৰাই ইংগিতৰে মোক খালি থকা চকীখন দেখুৱাই দিলে ৷
নাই কলা নহয়, বোবা হে হ'ব চাগৈ ৷ এনেতে তাৰ হাতত থকা ম'বাইলটো বাজি উঠিল ৷
" মৰ্ণিং প' ... না, জাষ্ট...অকে...গিমি টেন মিনিটচ"
ম'ম আই হেভ টু গ'
নাই বোবাও নহয় ৷ হয়তো অসমীয়া ভাষা বুজি নাপাই ৷
এনেতে ভিতৰৰ পৰা মানুহ এগৰাকীৰ দৰে কিবা এটা ওলাই আহিল ৷ মুখত , আমাৰ গাৱঁত ভাৱৰীয়াক সজাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা ফাউণ্ডেশ্চনৰ দৰে বগা ৰং আৰু চুলিত এসোপা মান ৰঙা সেউজীয়া খাৰুৰ দৰে কিবা চুলিৰে পাক খোৱাই বন্ধা আছিল ৷ মই ঠিয় হৈ দিলো ৷
কাক লাগে?
(কাক লাগে কথাষাৰ শুনি নিজকে পাতল যেন অনুভৱ হ'ল যদিও একো নক'লো)
মই বোলো দাদা আছেনে?
টুনু, চাহাবক মাতি দে বুলি কৈ মানুহ গৰাকী ভিতৰলৈ সোমাই গ'ল ৷
দহ মিনিট, পোন্ধৰ মিনিট .. নাই কোনো ওলাই নাহে ৷ বিশ মিনিট মান পাৰ হোৱা পিছত ভাবিলো নাই উভতি যোৱাই ভাল হ'ব ৷ এনেতে দহ বাৰ বছৰীয়া বয়সৰ বনকৰা ছোৱালী এজনীয়ে ট্ৰে এখনত পানী এগিলাছ লৈ আহি মোৰ আগত থলে ৷ লগতে ওলাই আহিল সৰু ল'ৰা এটা ৷ মই বোলো দাদাৰ দেৰি হ'ব নেকি ?
চাহাব ব্ৰেকফাষ্ট কৰি আছে, আপুনি বহক ৷
মই ঘৰৰ পৰিবেশটো চালো, হয়, চাহাব বুলিব পাৰি ৷ বনকৰা ছোৱালী জনিয়ে পানীৰ গিলাছটো লৈ ভিতৰলৈ সোমাই গ'ল ৷ ল'ৰাটোৱে চকী এখনত বহি মোক নিৰীক্ষন কৰা আৰম্ভ কৰিলে ৷ মইও সময় পাৰ কৰিবলৈ দুই এটা কথা আৰম্ভ কৰিলো ৷
বাবা, তোমাৰ নাম কি?
ল'ৰা নিমাত ৷ মনতে ভাবিলো ককায়েকৰ দৰেই, অসমীয়া হয়তো নুবুজিব ৷ সেয়ে ভঙা ভঙা ইংৰাজীতে সুধিলো ৷
হোৱাট ইজ ইয়ৰ নেম?
চেন্দ'
ধুনীয়া নাম?
হুইজ ক্লাছ ডু ইউ ৰিড?
ক্লাচ ফ' ৷
ভেৰি গুড ৷
ইয়াৰ পিছত কিবা প্ৰশ্ন কৰিবলৈ ইংৰাজীয়ে লগ এৰা দিলে ৷ গতিকে মনে মনে থাকিলো ৷ ইফালে সিফালে চাই দেখিলো বিদেশী মেগাজিন কেইখনমান ৷ এনেতে হাতত মোবাইল ফোনটো লৈ মানুহ এজন ওলাই আহিল ৷ মই ঠিয় হৈ দিলো ৷
বহা বহা (মোৰ ফালে নোচোৱাকৈয়ে বহিবলৈ দি মোবাইলত কাৰোবালৈ নম্বৰ লগালে)
এই টাৱাৰ বোৰ বুজিছানে?
হয়, বৰ দিগদাৰ দিয়ে ৷
বাৰু, দেৰি নকৰো, তোমাৰ লগতটো ফোনত কথা পাতিছিলোৱেই , তোমালোকৰ মিটিংখন কেতিয়া আছে কৈছিলা ?
দাদা, পচিশ তাৰিখে ৷ মই নিমন্ত্ৰনী পত্ৰ খন আগুৱাই দিলো ৷
টুৱেন্টি ফিফ্ট ৷
অহ, নহ'ব, বুজিছা মোৰ সেইদিনা বেলেগ এটা এপইন্টমেন্ট আছে ৷ মই তোমালোকৰ অৰ্গেনাইজাৰ জনক কৈছিলো, দুদিন পিছুৱাই দিবলৈ ৷
কিবা এটা যদি মিলাব পাৰিলে হয়, আপুনি আহিলে গাৱঁৰ ৰাইজে ভাল পালে হয় ৷
ইম্পচিবল বুজিছা ৷ বাৰু মইও সেইখন গাৱঁতে জন্ম, চ' নিৰাস নকৰো ৷ টুনু (হয়তো বনকৰা ছোৱালীজনিৰ নাম) ৷ মোৰ টেবুলতে এনভেলপ এটা আছে লৈ আহ ৷ টুনুৱে এনভেলপটো লৈ আনি দিলে, ভিতৰৰ বগা কাগজ এখিলা উলিয়াই "এই খন আচলতে মোৰ বেলেগ এখন মিটিংত দিয়া স্পীছ আছিল, তথাপি জাতীয়তাবাদ, অসমীয়া ভাষা আৰু ভৱিষ্যতৰ ওপৰত এই স্পীচটো বহুতে আদৰি লৈছিল ৷ মই অলপ এডিট কৰি দিছো, তোমালোকে মিটিংত মোৰ শুভেচ্ছাবাণী হিচাপে পাঠ কৰি দিবা আৰু তোমালোকে উলিয়াব খোজা মেগাজিন খনতো দিব পাৰিবা , আই ডন্ট মাইণ্ড ৷ মইও বাৰু হ'ব বুলি কৈ বহাৰ পৰা উঠিলো ৷
গেট খন জপাবলৈ লৈ আঁৰি থোৱা বৰ্ড খন আকৌ এবাৰ পঢ়িলো "কুকুৰৰ পৰা সাৱধান"......

********

No comments:

Post a Comment