প্ৰেম নজমেহে নজমে (দ্বিতীয় খণ্ড)

ভুলুৰ তেজৰে লিখা ফাৰ্ষ্ট লাভ লেটাৰখন , আই মিন প্ৰেম খুজি লিখা সমুহীয়া আবেদন পত্ৰখনৰ আইডিয়া ফ্লপ মৰা পিছত কিন্তু অমুকা হাৰি যোৱা নাছিল ৷ বাজীগড় চিনেমাৰ সেই বিশেষ ডাইল'গটো " কভি কভি জিতনে কে লিয়ে কুচ হাৰনা ভি পৰটা হে, অউৰ হাৰ কৰ জিতনে ৱাল' ক' বাজিগড় কেহতে হে" শুনি বুকু ফিন্দাই দুগুন উৎসাহৰে মনোযোগ দিলো ৷
স্কুলত পঢ়ি থকা কালৰ কথা ৷ শৈশৱৰ খেলা ধুলাৰ লগৰি দুই এজনীক কিবা আগতকৈ বেলেগ যেন লগা হৈ পৰিল ৷ সচাঁ কথাত কবলৈ গ'লে আগতকৈ অলপ বেচিকৈ ভাল লাগিব ধৰিলে ৷
"পাগল দিল মেৰা কিউ ইয়ে কেহ ৰহা,
অব ত' তেৰে বিনা ৰহা যায়ে না"
মোৰো এগৰাকী বৰ ভাল লগা হৈ পৰিল ৷ পিছে মোৰ ক্ষেত্ৰত কথাতো অলপ আনতকৈ পৃথক
আছিল ৷ তাই আছিল কনভেন্ট স্কুলৰ ছাত্ৰী, অংক টিউচনত হুচেইন চাৰৰ ঘৰত আমাৰ অসমীয়া মাধ্যমৰ গ্ৰুপটো শেষ হোৱাৰ পিছত সিহঁতৰ টিউচন থাকে ৷ আমি ওলাও, সিহঁত সোমাই ৷ বহীত অংক কৰো আৰু ডেস্কত যোগ বিয়োগ অৰ্থাৎ ডি প্লাচ কে, কে মাইনাচ জি টাইপৰ অংক ৷ অলপ সময়ৰ বাবে টিউচনৰ পৰা ওলাওতে দেখা পাঁও ৷ তাইক দেখিলে মোক
লগৰ কেইতাই জোকাই, তাইৰ গাল মুখ ৰঙা পৰে ৷ আৰু মোৰ বুকুত ধম ধম কৈ নামঘৰৰ ডবাৰ কোব বাজে ৷ কথা পাতিবলৈ সাহসৰ অভাৱ ৷ বুদ্ধি দিয়াত উস্তাদ লগৰ কেইটাই আইডিয়া দিলে বোলে নতুন বছৰ আৰম্ভ হৈছে তই গ্ৰিটিংছ কাৰ্ড এখনকে দি মনৰ কথা খুলি ক ৷ আইদিয়াটো বেয়া নালাগিল ৷ সেই সময়ত আৰ্চিচ কাৰ্ডৰ খুব ডিমান্ড ৷ "ফৰ ইউ" নামৰ এখন দোকান তেজপুৰৰ ট্ৰিবেণী হ'লৰ কাষত নতুনকৈ
খুলিছিল ৷ স্কুলৰ পৰা অহাৰ সময়ত দুই এক বন্ধুৰ
পৰামৰ্শমতে এখন কাৰ্ড পচন্দ কৰিলো ৷ সেই সময়ত দুই প্ৰকাৰৰ কাৰ্ড পোৱা গৈছিল , এখনৰ ভিতৰত এখন কাগজ থাকে যত এসোপামান ইংৰাজী ভাষাত ভাল ভাল ডাইলগ লিখা থাকে গতিকে তলত নিজৰ
নামটো লিখি দিলেই হ'ল ৷ এইখনৰ দামটো অলপ বেচি, আৰু আনখনৰ দাম কম ,কাগজৰ কোৱালিটি বেয়া আৰু ডাইলগ কম আৰু মাজৰ পাতটো নাথাকে ৷ কাৰ্ড পচন্দ কৰাটো বিয়াৰ বাবে ছোৱালী পচন্দ কৰাৰ লেখিয়া টান কাম, পিছে লগৰ এটাই এখন কাৰ্ড দেখুৱাই ক'লে এইখন ল ৷ কাৰ্ডৰ ফটোখন চালো বিদেশী যুৱক এজনে ছোৱালী এজনীক সাৱটি আছে আৰু ছোৱালী জনীৰ হাতত এসোপামান ৰঙা গোলাপ ৷ মোৰো পচন্দ হ'ল ৷ কাৰ্ডখন যিহেতু ধুনীয়া গতিকে ডাইলগ বোৰো চাগৈ ভালেই হ'ব ৷ ইংৰাজী ভাষাৰ ভো ভো পন্ডিত অমুকাই জোটাই জোটাই সেইসোপা পঢ়ি থকাতকৈ কিনিয়ে পেলালো ৷ কাৰ্ডৰ ওপৰত প্ৰেয়সীৰ
নামটো লিখোতে বুকুত যেন নামঘৰৰ ডবাহে বাজিছিল, আৰু তলত নিজৰ নামটো লিখোতে হাত কঁপনি বেমাৰ থকা মানুহৰ দৰে কঁপিচিল ৷ পিছে কাৰ্ড খন দিম কেনেকৈ সেইটোহে চিন্তাৰ কাৰন হৈ পৰিল ৷ কাৰন নিজে দিবলৈ সাহসৰ অভাৱ ৷ শেষত আমাৰ লগৰে এটাই তাৰ ঘৰৰ ওচৰত থকা এগৰাকীৰ হতুৱাই কাৰ্ডখন মোৰ গৰাকীক দিয়াৰ দায়িত্ব ললে ৷ মনটো কিবা প্ৰশান্তিৰে ভৰি পৰিল ৷ লগতে তাইৰ পৰা জীৱনৰ প্ৰথম গ্ৰীটিংচ খন পাম বুলি আশাৰে বাট চাই ৰলো ৷
দিন পাৰ হল ৷ এদিন দুদিন, এনেদৰে জানুৱাৰী পাৰেই হল ৷ লগৰটোক সুধিলো বোলো তই দিলিনে? লগৰজনীক সুধিবিচোন তাই কি কলে ৷ সিও গা এৰা দিব ধৰিলে ৷ মনটো কিবা টেঙাই গল ৷ ইমান অহংকাৰী নে সেইজনী কিবা খঙেই উথিল ৷ জানুৱাৰীত নতুন টিউচন আৰম্ভ হল ৷ গ্ৰুপ বোৰ আৰু সময়বোৰ সলনী হ'ল৷ গতিকে সেইগৰাকীক লগো নোপোৱা হলো ৷ আমাৰ নতুন গ্ৰুপলৈ অহা আন এখন স্কুলৰ দুই এজনৰ মুখেৰে যি গম পালো কথা শুনি চকু কপালত উথিল ৷ কথাটো হল মই লগৰটোক কাৰ্ডখন দিলো হয় ৷ সি কিন্তু বেটাই কাৰ্ডখনৰ মাজৰ মোৰ নাম লিখা কাগজখিলা এৰুৱাই তাৰ নাম লিখি তাৰ ভালপোৱা গৰাকীক নিজ
হাতেৰে দি দিলে ৷ পিছে গন্ডগোল লাগিল সেই খিনিতেই ৷ কাৰ্ড খন পিছ দিনা বোলে তাৰ প্ৰেয়সীয়ে আহি ঘুৰাই থৈ গল আৰু কলে বোলে " যি জনী ঘৈনিয়েৰে তোক এইখন দিছে তাইকে দেগৈ, মাজৰ পাত এৰুৱাই সেইখনকে মোক দিবলৈ তোৰ লাজ নালাগিল? " ৷ সিও অবাক্টেড ৷ কথা কি? কাৰ্ডখনত নো কি লিখা আছিল
আমি পঢ়া নাছিলো, সিও পঢ়া নাছিল ৷ লিখা আছিল......

"হেপ্পী নিউ ইয়েৰ টু মাই হাব্বী "

*********