কেমিকেল লঔচা ,,,দিমাগ কা দহি

আজিৰ পৰা কেইবছৰমান আগৰ কথা ৷ আমাৰ ঘৰত থকা কাঞ্চা আৰু মই জোনাকী হ'লত চেকেন্ড শ্ব চিনেমা চাই আহি গৰমতে মাটিত পাটিখন পাৰি শুই গলো ৷ কেতিয়া টোপনী আহিল ধৰিবকে নোৱাৰিলো ৷অলপ পিছতে দুৱাৰত টকৰ মৰা শুনি ওলাই গলো ৷ দেখো বাপুকন ককা মানে মোৰ ককা মহেন্দ্ৰ নাথ শইকীয়া, গান্ধী বাদি নেতা, সম্পুৰ্ন গান্ধীৰ বেসভুসাত ৷মোক দেখিয়েই সাবত মাৰি ধৰিলে ৷ মই তলকিবই নোৱাৰিলো, তেঁও চিধাচিধি আহি মোৰ কাষতে মাটিত লেপেতা কাঢি বহি দিলে ৷ মই মনতে বোলো অলপ আগতে লগে ৰহ' মুন্না ভাই চাই আহিছো তাৰে ইফেক্ত নেকি? মই মাত দিলো বোলো ককা আপুনি মোক কিন্তু মুন্না ভাই বুলি নাভাবিব ৷ মোৰ কোনো কেমিকেল লৌচা হোৱা নাই ৷ চিধাচিধি কঁওক আপুনি কোন? কাৰন মোৰ ককা মৰি ভুত হোৱা আঠষষ্টী বছৰ হল ৷ সকলো বুঢাই মোৰ ককা নহয় আৰু সকলো তকলাই গান্ধী নহয় ৷ ককাই বোলে হিন্দী মে ব'ল' বেটা, হিন্দী হামাৰি ৰাষ্ট্ৰ ভাছা হে ৷ মই বোলো তেৰে মা কি আখ, তুম কৌন হৌ, ঔৰ ইমান ৰাত ক' মেৰে ঘৰ মে কিয়া মতলব চে আয়ে হ' ? ককাই মোৰ হিন্দী শুনি মোচৰ তলত অলপ হাঁহি কলে " লোগ মুঝে মামু কে নাম চে জানতি হে লেকিন মেৰা নাম হে মহেন্দ্ৰ নাথ পুৰা নাম মহেন্দ্ৰ নাথ চইকীয়া পিতা কা নাম গাথি ৰাম চইকীয়া ,,,অয়ে ৷  মই বোলো একটিং ট' ফাটা ফাটি কৰ লেতে হ', পৰ মুঝে উল্লু মত বনায়িং ৷ প্ৰমান দ' প্ৰমান ৷ ককাই বোলে কিয়া তুম মেৰে চেহৰা নেহি পেহচান্তে ৷ মেৰে নালায়ক নিকম্মা ধৰতিকা বজ বেটা নে কিয়া মেৰে তচবিৰ তুমহে নেহি দিখায়া ৷ হয় হয় মোৰ অগ্নী শৰ্মা দেউতাক এই দৰে গালি দিব পৰা মাইকে লাল ককাক বাহিৰে আন কোনো পেদাই হোৱা নাই গতিকে ককাই হয়৷ ককাৰ ফটো খন মনত পৰি গল একদম গান্ধীজীৰ নিচিনা আছিল ৷ মই লাহেকৈ তকলা মুৰটোত হাত ফুৰালো, হয় অৰিজিনেল ৷ চুলি এডালো নাই ৷ মুখখনত হাত বুলাই চাই দেখো মোচ কোচাও অৰিজিনেল ৷ হয় ককাই হয় ৷ মই বোলো ককা হম ক' মাফ কৰ দ', হম আপক' চিন্তা হাই মগৰ পৰন্তু হঠাত দেখকে ঠত মত খা গেয়া ঔৰ আপক' চন্দেহ কিয়া ৷ ককাই বোলে কই বাত নেহি বৰে বৰে দেছমে এইচে চতে মতে বাত হতি ৰেহতে হে ৷ মই বোলো ককা আপটো ফৰফৰাকে চিনেমাকে ডাইলগ বল লেতে হে ৷ ককাই হাহি মাৰি কলে ইচকো লগা ডালাটো লাইফ জিংগালালা, মেৰে স্বৰ্গ মে টাটা স্কাই হে, জি চিনেমা হে, কালাৰ টিভি হে, তেৰে পাচ কিয়া হে? মই বোলো মেৰে পাচ চানি লিঅন কা ডিভিডি হে, ৷ ককাই বোলে ও মেৰে কুছ কাম কা নেহি ৷ মই বোলো বাকি চব গেযা তেল লেনে, আপ মুঝে বতাইয়ে আপ মেৰে পাছ আয়া কাইক'? ককাই বোলে দেছ মে কৰাপচন বহুত বঢ গেয়া হে, লৰকে ডাৰু পিনে লগ গয়ে হে, নেতা ভ্ৰষ্ট হ' গয়ে হে, তুমলৌগ কুছ কৰতে কিও নেহি? মই বোলো হম কিয়া কৰেগা ? ককাই নিজৰ মুৰটোত মাৰি বোলে আক্কি মাঝা চতকল্লে তুম লোগ অজয় ঔৰ আমিৰ কো দেশ কা নেতা কিউ নেহি চুনতে? মই বোলো বাহ কিয়া আইডিযা হে চাৰজি ৷ অব কি বাৰ সিঁঘম চৰকাৰ ৷ ৰব ককা মই এতিয়াই ফেচবুকত ষ্টেটাচ দিও ৷ কবলৈ হে পালো ককাই প্ৰকান্ড চৰ এটা গালত মোৰ মাৰি কলে তুমলোগ দেশ কি ন জৱান চিৰ্ফ মোভিচ ঔৰ ফেচবুক মে দিন ভৰ লগে ৰেহতে হ' ৷ দেশ কিয়া খাক তৰক্কি কৰেগা? গনতন্ত্ৰ দিৱস হ', ফেচবুক মে, কই ত্যহাৰ হ' ফেচবুক মে, ষ্টেটাচ পে ষ্টেটাচ, ষ্টেটাচ পে ষ্টেটাচ, জৰা ফেচবুক চে ত' নিকলকৰ দেখ দুনিয়া কিয়া কৰ ৰহি হে ৷ হম অংগ্ৰেজ' কা জমানে কা জেইলৰ দেশ কে লিয়ে কিয়া নেহি কিয়া, ঔৰ তুমলোগ হ' কি পুৰা ইজ্জত মিত্তিপে মিলাই দিয়া ৷ হৰে অ কাঞ্চা কিতনি ইনাম ৰখে থে ব্ৰিটিচনে হমপৰ? কাঞ্চাই বোলে হজুৰ পউৰে পাচ টকা৷ মই বোলো চুৱৰ কে ঔলাদ ককা জীয়াই থকা সময়ত  তোৰ বাপেৰো জন্ম হোৱা নাছিল তই কেনেকৈ জানিলি?  সি বোলে মই জন্ম না হলে কি হব অলপ বিৰেনটো মোৰ ভি আঁচে,  হিচাপ লগিয়াই কিনো কহি দিলো নহলে হজুৰ বৈয়া পাব ৷ ককাই  বোলে স্মাৰ্ট বয় মোগেম্বো খুচ হোৱা৷  আৰু কি কি কৈছিল নাজানো মই গম পালো বুঢাই আজি মোক চোবাবলৈ আহিছে,  স্বৰ্গত গৈ বুঢা বেয়া হল ৷ পুৰা বলিউড হিৰ' বনি গল ৷ চিনেমা হলত সোমোৱাৰ আগত ৱেচিচ বাৰত বহি যিকন দিছিলো আৰু নুৰিয়া বনাই যিকন মনিপুৰী ইন্টাৰভেলত দিছিলো চব ফাটি গল ৷ ককাৰ ভৰি হালত ধৰি বোলো মেৰে বাপ কা মৰে হুৱে বাপ মুঝে মাফ কৰ'  ৷ কবলৈ হে পালো দিলে লাট মাৰি, খক মক কে উথি দেখো ককা গায়েব, কাঞ্চাৰ লুঙি মুৰৰ ওপৰত, মই তাৰ ভৰি পথানত৷..............তাৰ মানে ধোৱা পানী চিনেমা চব মিলি মোৰ মুৰত কেমিকেল লঔচা হ'ল আৰু ককাৰ তপলা মুৰটো মানে কাঞ্চাৰ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Lines..not poem

মোক হেৰাই যাব দিয়া
প্ৰেমাস্পন্দিত তোমাৰ হৃদয়ৰ ভাজত
হেৰাই যাব দিয়া মোক মোৰ সৰ্বস্য অৰ্পন কৰা
তোমাৰ দুচকোৰ নিলিমাৰ আঁৰত৷
আজন্ম পথিক মই
বিছাৰি ফুৰিছো প্ৰীতিৰ সুধা ৷
দিয়া মাথো মোক জীৰনী  লবলৈ
তোমাৰ প্ৰেমৰ জীপাল কোলা ৷ ৷ ৷


মোৰ কবিতাই যদি তোমাৰ হৃদয় স্পৰ্ষ কৰে
এতোপাল অশ্ৰু নিদৰে
কবিতাৰ শব্দ হৈ নিচুকাম
সুৰ হৈ সাবটিম তোমাক ৷ ৷



কিমান কঠিন তোমাৰ হৃদয় কোঠাৰ খিড়কি দুৱাৰ?  
প্ৰাচীৰ ভাঙি বুকুৱেদি বোৱাই দিব পাৰো মই
আৱেগৰে প্ৰনয়ৰ প্ৰথম জোৱাৰ ৷ ৷


জীৱনটো বুজাই টান
গধুৰ বাস্তব
স্বপ্নৰ সন্ধান
আৰু যে কত কিমান
খাই যোৱা পিয়লাত বাকি
টোপাল টোপালকৈ
হাঁহি কান্দোন হৰ্ষ বিষাদ ৷
গাই যোৱা মৌনতাৰে
গুনগুনাই জীৱনত পোৱা নোপোৱাৰ গান


এতিয়া
উদং দেহাত মোৰ বহুতো  আঘাট
বাগৰ সলালেই গৰজি উথ্থান যত
শূণ্য হৃদয়ৰ শব্দহীন বিলাপ ৷ ৷ ৷ ৷ 

:::::::চেয়াৰ্চ:::::::

::::::চেয়াৰ্চ:::::::
স্নেপ ১
বহু দিনৰ আগৰ কথা ।এখন জংঘলত এটা ব্যাধে গছ এজোপাৰ তলত ডাঙৰ কেৰাহী এটাত পানী অলপ উতলাই, সাউতকতে কিবা এটা চিকাৰ কৰি আনো বুলি বনত সোমাল ।কিন্তু দুৰ্ভাগ্য দিনটো বিছাৰিও কোনো এটা জন্তু চিকাৰ কৰিব নোৱাৰিলে। এই দৰেই সন্ধিয়া হ’ল । হঠাতে ব্যাধে পূৰনী বন্ধু এজন পালে ।সেইজন ব্যাধেও দিনটো চিকাৰ বিছাৰি পোৱা নাছিল ।দুয়ো বন্ধুৱে নিৰাশ হৈ হতাশ মনেৰে গছজোপাৰ ওচৰলৈ ঘুৰি আহিল ।

স্নেপ ২
ব্যাধে পানী উতলাই থৈ যোৱা কেৰাহীটোৰ ওপৰত থকা গছৰ ডালটোত এহাল মইনা চৰাই আছিল ।দুয়োৱে মৰমতে ধেমালী কৰি থাকোতে, এটা মইনা চৰাই তলৰ উতলি থকা গৰম পানীখিনিত পৰি গ’ল । ডালত থকা আনটো মইনা চৰাইয়ে ভাবিলে, মোৰ মৰমৰ বন্ধুটোৱেই মৰি গ’ল যেতিয়া মইনো জীয়াই থাকি কি কৰিম?এই বুলি আনটো চৰাইয়েও উতঁলা পানী খিনিত জঁপিয়াই দিলে ।
অলপ দুৰৈত গছৰ তলত ব হি মইনা চৰাই হালৰ ৰেহ ৰুপ চাই আপ্লুত হৈ থকা বাঘটোৱে ভাবিলে, বনৰ ৰজা হৈ মই যেতিয়া এই নিৰিহ চৰাই দুটাক বছাব নোৱাৰিলো, মইনো জীয়াই থাকি কি লাভ?এই বুলি বনৰ ৰজা বাঘেও উতঁলা পানী খিনিত জঁপিয়াই দিলে ।
কিছু দুৰৈত ৰৈ আছিল গাহৰী এটা । সি বোলে এই কথাই কথা নহয় । স্বয়ং বনৰ ৰজা যেতিয়া উতঁলা পানী জঁপিয়াই দিলে, মইনো জীয়াই থাকি কি লাভ?এই বুলি গাহৰীটোৱেও উতঁলা পানী খিনিত জঁপিয়াই দিলে

স্নেপ ৩
কিছু সময় পাছত দুয়ো ব্যাধ আহি গছজোপাৰ তল পালেহি । কিন্ত কেৰাহিটোৰ পৰা ওলায় থকা উত্তম গোন্ধ দেখি দুয়ো আচৰিতো হ’ল আৰু এবাৰ চেলেকি সোৱাদ লোৱাৰ লোভো সামৰিব নোৱাৰিলে ।

প্ৰথম বাৰ খাই কি হ’ই গ’ল জানো, দুয়ো বন্ধুৱে ক’বলৈ আৰম্ভ কৰিলে, “দোষ্ট তুমি মোৰ বেষ্ট ফ্ৰেইন্ড ।তোমাৰ কাৰনে মোৰ জান হাজিৰ হে” ।( মইনা চৰাইৰ এফেক্ট)

দ্বিতীয় বাৰ খাই বন্ধুৱে ক’ব ধৰিলে, “জান’ দোষ্ট কোনো মাইকা লালে মোৰ লগত চেলেঞ্জ কৰিব নোৱাৰে ।এবাৰ মোৰ গাঁত তই টাচ কৰি চা না বে ।আই এম দা কিংগ” (বনৰ ৰজাৰ এফেক্ট)

তৃতীয় বাৰ খাই বন্ধুৱে ক’লে “হাঁও ডেয়াৰ ইউ? তই ৫ মিনিট ইয়াত ৰ’ , আই এম কামিং, (এই দৰে মাটিত লুটুৰি পুটুৰি হৈ দুবাৰ মান পৰি দোষ্ট দুটা আতৰি গ’ল ।(গাহৰীৰ এফেক্ট)


চতুৰ্থবাৰ খাই বন্ধু “তই মোক বেয়া পালি ন’ ? তই মোক বেয়া পাইছ’ যদি কৈ দে ।তই বেয়া পাইছ’ মোক ? তই মোৰ নিছা লাগিছে বুলি ভাবিছ’ নেকি ? মোৰ কিন্ত নিছা লগা নাই, নিছাত কৈছো বুলি নাভাবিবি ( মিক্স এফেক্ট) ..............

কথা বা শব্দ কোৱা অভ্যাস

কিছুমান মানুহৰ কথাই প্ৰতি কিবা এটা কথা বা শব্দ কোৱা অভ্যাস । মোৰো আছে যেনে কিবা বুজাই থাকিলে "মানে মানে" শব্দটো বৰকৈ কঁও।মোৰ এজন বন্ধুৱে "আপোনাৰ আপোনাৰ" বুলি কৈ থাকে।আৰু এজন আছে তেঁও "ভাল হৈছে ভাল হৈছে " কয় । এবাৰ দুয়োজন বন্ধু লগ হ'ল, কথা পাতি আছে, পিছে কথা পাতি পাতি মাৰপিট লাগিলগৈ । কাৰনটো কি জানেনে?
প্ৰথম বন্ধু: বন্ধু, ভাল নে খবৰ?
দ্বিতীয় বন্ধু : আপোনাৰ ভাল নহয় বুজিছেনে?
প্ৰথম বন্ধু: ভাল হৈছে ভাল হৈছে । পিছে কিয় বেয়া?
দ্বিতীয় বন্ধু : দুমাহ আগত মানে আপোনাৰ দেউতা ধুকাল ।
প্ৰথম বন্ধু: অহ বৰ দুখৰ কথা। ভাল হৈছে ভাল হৈছে ।বাকি ভাল নে?
দ্বিতীয় বন্ধু : বাকি কি কম আপোনাৰ, সকলো বেয়াই চলি আছে দেখোন? আপোনাৰ মাইকিজনীৰ লগতো মোৰ কাজিয়া লাগি থাকে । আপোনাৰ কালি অফিছ যোৱাৰ পিছত মোলৈ মানে আপোনাৰ মাইকিজনীয়ে ফোন কৰিলে , বোলে আহোতে আমাৰ ল'ৰাটোলে হাগিছ এটা লৈ আনিবা ।মই পাহৰি গ'লো, তাৰপিছত বুজিছেনে আপোনাৰ মাইকীজনীয়ে মোক ইমান গালি দিলে ,ইমান গালি দিলে ...
প্ৰথম বন্ধু: ভাল হৈছে ভাল হৈছে ।
দ্বিতীয় বন্ধু : চালা ইমান বেয়া হৈ আছে আপোনাৰ , ভাল হৈছে ভাল হৈছে ক'বলৈ আহিছ? লাজ নাই তোৰ ? ছালা, দেউতা ধুকাল , আপোনাৰ মাইকীয়ে মোক গালি দিলে, তাৰ পিছতো ভাল হৈছে ভাল হৈছে ক'বলৈ আহিছে কটা নিধক......

গোপিনী কীৰ্তন (ৰস ৰছনা)

গোপিনী কীৰ্তন (ৰস ৰছনা)

প্ৰতি বৃহস্পতি বাৰে আমাৰ নামঘৰত গোপিনী সকলে নাম ধৰে । এই বাৰ তেঁওলোকে বোলে আমাকো মাইক্ৰফোনৰ ব্যৱস্হা কৰি দিব লাগিব । কথা মতে কাম । দুটা মাইক্ৰফোন আনি লগাই দিয়া হ’ল । পিছে দুৰ্ভাগ্য নামতিৰ কাষৰ মাইক্ৰফোনটোৰ বাদেও যে আৰু এটা মাইক্ৰফোন একেবাৰে শেষৰ ফালে কঠ খিনিৰ কাষত থৈ দিয়া আছিল, যিটোৰ হৰ্ণটো বাজে আমাৰ ক্লাব ঘৰত। শেষৰ শাৰীত বহা গোপিনী কেইগৰাকীয়ে গম নাপালে , ফল স্বৰুপে, আমি গোপীনি কিৰ্তনৰ আটাইতকৈ ৰস লগা নাম খিনি উপভোগ কৰাৰ সৌভাগ্য ঘটিল ।

(নামৰ মাজে মাজে কলিতানি আৰু শইকীয়ানীৰ কথোপকথন দেখহ শুনহ আৰু মনে মনে ফিল কৰাহঁক)
নাম : মুখে বোলা ৰাম কৃষ্ণ সনাতন হৰি ।হৰি হৰ লীলা শুনা কৰ্ণভৰি ।।
পদ : পৰীক্ষিত ৰাজাত কহন্ত মুনি শুকে । কহো কৃষ্ণ কথা শুনা পৰম উৎসুকে ।।
বৰুৱানি আজি নাহিল যে ?এহ ন’কব, চেইন পৰিল, আজি বোলে তিনিদিন, নাম সামৰনিলৈ আজৰি হ’ব।
বিপৰীত স্ত্ৰী মায়া দেখি মাধৱৰ । শুনা যেন কামাতুৰ ভৈলা হৰ ।।
অৰ্থাৎ নাৰায়নৰ মোহিনী ৰুপ দেখি আমাৰ সদাশিৱৰ অলপ হেৰি উঠিল
এহ মোহিনী ৰুপ নালাগে আমাৰ মাইকী মানুহ এজনীয়ে যদি মিচিক কৈ হাঁহি মাৰি দিয়ে কিমান সদাশিৱ বেহুচ হৈ যাব ।আমাৰজনৰ কথা টো ক’বই নালাগে্
হা হা তেনে আগবাঢিছো দেই কৃষ্ণ
শুনিলন্ত হৰে পাছে কথা বিপৰি্ত ।
তেৰে মস্ত মস্ত দো নেইন, মেৰে লে গয়া দিল কে চেন।
কাৰ ম’ৱাইল বাজিছে, এই হৰি নাম লোৱা সময়কনো চাইলেন্ট কৰি থব নোৱাৰেনে ? কৃষ্ণ প্ৰভু , ক‘ত আছিলো আমি ? অ’ পাইছো পাইছো
শুনিলন্ত হৰে পাছে কথা বিপৰি্ত । স্ত্ৰী ৰুপ ধৰি হৰি হৰিলা অমৃত ।।
অ কলিতানি আমাৰ হালৈৰ জিয়েকৰ কথা গ’ম পাইছেনে নাই?
দেৱক ভুঞ্জাইলা দানৱৰ আশা ভঙ্গ ।
শুনি ত্ৰিনয়নৰ মনত মহা ৰঙ্গ ।।
এহ মই আপোনাক নামঘৰলে আহিলে সুধিম সুধিম ভাবিহে আছিলো ।
ভৃত্য হেন জানি যদি মোক আছে দায়া ।
দেখায়ো আমাক কেনমত তিৰী মায়া ।।
এহ সেই যে সিহঁতৰ ঘৰত আহি থাকে ল’ৰাটো ।
মহা যোগবলে শুদ্ধ কৰি আছো কায়া । ব্ৰক্ষ্মময় দেখো কি কৰিব পাৰৈ মায়া ।।

অৰ্থাৎ শিৱবাবাই ক‘লে যে যোগ কৰি, মানে এই যে ৰামদেৱে কৰে , হয় হয় সেই তেনেকে যোগ কৰি মদনক কন্ট্ৰল কৰি আছো গতিকে চিন্তা নাই ।
দহি আছো মদনক আৰু শঙ্কা নাই । মাধৱে মাতিলা হাসি শংকৰক চাই ।।

ইহ, হালৈৰ ছোৱালীক চিনি পোৱা নাছিলটো সি বেটাই ।তাই তালৈ বিয়া হ’ম হ’ম বুলি সেই গুৱাহাটিৰ ফালৰ এটালৈ পলাই গল ন’হয় ।
দেখাইবো তোক্ষ্মাক আজি সেহি তিৰিৱেশ ।

আজি কেৱল প্ৰসাদেইনে, নে চাহৰ ব্যবস্হা কৰিছে ? অন্য কথা নাই নাম লোৱাৰ পিছত ডিঙিটো তিয়াবলৈ চাহ অকন হ’লে ভাল হয় আৰু নে কি কয়?
এহি বুলি অন্তৰ্ধ্যান ভৈলা হৃষীকেশ ।

শাৰীখনৰ পাৰীটো কিন্তু ভাল লাগিছে দেই, জীতৰ দোকানৰ পৰা লোৱা ন’ ?
নহয়, এঁও আমাৰ দিছে, সিদিনাখন আমাৰ হেৰি মানে এনিভাচাৰি আছিল যে
সবে যোগ ধ্যান গৈল’ কন্যাক মাতিবেক লৈল’
প্ৰানেশ্বৰী চাপ মোৰ পাশ ।
ফুকননী হঁতে ঘৰত হেৰি বহালে নহয়।
কি?
এহ ৰব’ নামটোকে নাহে, এই ডিম্বেশ্বৰৰ সৰু ল’ৰাটোৰ নাম কি আছিল?
কুমুদ
অ’ অ’ হেৰি বাথৰুমতে কুমুদ বহাই লৈছে, হঁওক তেঁও,ৰাম ৰাম ৰাম ঔৱা হৰি ঔৱা ৰাম কৃষ্ণ কৃষ্ণ কৃষ্ণ

ডেম পেহা, চীনা যুদ্ধ আৰু আন বহুতো ( ৰস ৰচনা,,,,খন্ড ১)

ডেম পেহা, চীনা যুদ্ধ আৰু আন বহুতো ( ৰস ৰচনা,,,,খন্ড ১)

ডেম পেহা, আমাৰ শৈশৱকালৰ পাহৰিব নোৱাৰা চৰিত্ৰৰ ভিতৰত এজন । ডেম পেহাৰ লগত যদিও তেজমঙহৰ সম্বন্ধ নাই তথাপি আমাৰ গাঁওৰ ঘৰখনৰ লগত তেঁওৰ এটা সুকীয়া সম্বন্ধ আছিল ।ডেম পেহাৰ এটা চকু নাই, তাত পাথৰৰ চকু এটা লগোৱা আছিল ।ভালে থকা চকুটো লৰ চৰ কৰে যদিও পাথৰৰ চকুটো টেলেকা হৈ থাকে যাৰ বাবে সৰুটে বৰ ভয় খাইছিলো ।পিন্ধনত গৰমৰ দিনত খাকি ৰঙৰ বহল হাফ পেন্ট আৰু বাহুলৈকে পৰা গেঞ্জি আৰু ঠান্ডা দিনত খাকি লং পেন্ট আৰু খাকি ৰঙৰ চুৱেটাৰ ।আমি পুলিচ বুলিয়ে ভাবিছিলো আৰু মাহঁতেও আমাক তেনেদৰেই কৈছিল ।ডাঙৰ হৈহে গম পাইছিলো তেঁও আচলতে মিলিটেৰিত কাম কৰা মানুহ এজনৰ ঘৰৰ ভাত ৰান্ধনি আছিল আৰু আমাৰ ককা হঁতৰ ঘৰতো ইটো সিটো কামত সহায় কৰি দিছিল ।আটাইতকৈ ডাঙৰ ভয় লগা বিষয়টো আছিল তেঁওৰ মোচ কোছা । মোচৰে মানুহ বান্ধি নিয়ে বুলি এটা প্ৰবাদো শুনিছিলো ।ডিম্বেশ্বৰৰ পৰা ডেম পেহা নাম পোৱাৰ আৰৰ কাহিনিটোৱো আছিল তেঁওৰ মোচকোছা, কাৰন সেই সময়ত তেনে মোচ থকা আন চৰিত্ৰটো আছিল শিশু আলোচনী সফুঁৰাৰ ডেম পেহা ।দুয়োটা চৰিত্রই আমাৰ প্ৰিয় আছিল। যি কি নহওক সৰুতে মাহঁতে ভয় খুৱাবলৈ হ’লে ডেম পেহাক কৈ দিম বুলি কৈ দিলেই সুৰ সুৰকৈ ভাত খোৱাৰ পৰা, গা ধুৱা সকলো কাম নিয়াৰিকৈ কৰি পেলাইছিলো ।অলপ যেতিয়া ডাঙৰ হ’লো তেঁওলৈ ভয়টো কমিল আৰু আমি তেওঁক এটা খুহুটিয়া চৰিত্ৰ বুলিহে ভাবিব ধৰিলো ।

সৰুতে মাঘৰ বিহুত বিহু ঘৰ সাজি আমি যথেষ্ট উৎপাত কৰিছিলো । পথাৰৰ মাজত সজা বিহু ঘৰত কি কৰিছো তাৰ তদাৰক কৰিবলৈ দেউতাহঁতে ডেম পেহাক নিয়োগ কৰিছিল । ভোজ ভাত খোৱাৰ পিছত বয়সীয়াল লোক সকল ঘৰা ঘৰি যোৱাৰ পিছত অৰ্থাৎ মাঘৰ বিহুৰ আটাইতকৈ আমোদজনক চুৰি কাৰ্য্যবোৰ আৰম্ভ কৰাৰ আগত খাকি লং পেন্ট, খাকি ৰঙৰ চুৱেটাৰ এড়ি চাদৰ, হাতত তিনি বেটাৰী টৰ্চ, মুখত ইংৰাজী দৰব বিধৰ মিলমিলিয়া গোন্ধ আৰু টেলেকা চকুটোৰ সৈতে ডেম পেহা আমাৰ বিহু ঘৰত আহি উপস্হিত হয় ।আৰম্ভ হয় তেঁওৰ যৌৱন কালৰ বিৰত্বৰ মনে সজা কাহিনী ।কাহিনিবোৰ সৰুটে সঁচা যেন লাগিছিল যদিও ডাঙৰহৈ অহাৰ লগে লগে বুজি উথিছিলো ।

বিহু ঘৰত দুই এটাই ঘৰৰ পৰা পিঠা আনো বুলি ডেম পেহাক ফাঁকি দি আৰ তাৰ ঘৰৰ দুই এডাল জেউৰা মাজে মাজে সৰকাই আনে, সৰু চাম ব্যস্তহৈ থাকে ডেম পেহাক কথাৰ জালত বান্ধি ৰাখিবলৈ যাতে পিছদিনা গৃহস্হ সকলে কম্পপ্লেইন কৰিলে ডেম পেহাই কব পাৰে যে আমাৰ বিহুঘৰৰ ল’ৰাই চুৰ কৰা নাই কাৰন মোৰ লগতে আছিল ।যি কি নহওক ডেম পেহাৰ আটাইতকৈ ৰসাল কাহানিটো হ’ল চীনা যুদ্ধৰ কাহিনি, যিটো প্ৰতি বছৰ বিহুত আমি শুনিমেই ।কাহিনিটো কবলৈ বহুত কাকুতি মিনতি কৰাৰ পিছত পেহাই এই দৰে আৰম্ভ কৰে ।

“ নাইন্টিন চিক্সটি টু, মই তেতিয়া ইন্দিয়ান আৰ্মিৰ চিখ ৰেজিমেন্টত টেঙ্কৰ ড্ৰাইভাৰ ।
আমাৰ প্ৰশ্ন: “পেহা চিখ ৰেজিমেন্টত বোলে পাঞ্জাৱী মানুহ হে থাকে ?
পেহাই বোলে তঁহতে মোক ডেকা কালত দেখা নাছিলোটো ।মোৰ যি দাড়ি আছিল ভাল ভাল পাঞ্জাৱীৰ মুখটো মই আজিও দেখা নাই ।চুলিও একদম বাহুলৈকে পৰা ।মিলিটেৰি ট্ৰেইনিং মাৰি থকাৰ সময়ত মোৰ কামান্ডাৰে ক’লে “ডিম্বেশ্বৰ তুমক’ দেখটা টো পুৰা পাঞ্জাৱী হায়, তুমক’ হাম চিখ ৰেজিমেন্ট দিয়া” বুজিলি সেই তেতিয়াৰ পৰাই মই চিখ ৰেজিমেন্টত ।
আমাৰ প্ৰশ্ন: কিন্তু পেহা আমিতো সৰুৰে পৰা তোমাক গাঁওতে দেখি আছো, মিলিটেৰিত কেতিয়া আছিলা ?
পেহাৰ উত্তৰ : মই যেতিয়া মিলিটেৰিত আছিলো তই কি তোৰ বাপেৰো জন্ম হোৱা নাছিল, আজি তোৰ ককাৰ জীয়াই থকা হ’লে ক’লে হয় এই ডিম্বেশ্বৰে টেংকলৈ গাঁওলৈ অহা কথা ।যি কি নহওঁক মোৰ তেতিয়া পষ্টিং কাশ্মিৰত, বিহুৰ ছুটিলৈ ঘৰত আছো ।মানিক মহলদাৰৰ ঘৰত তেতিয়া এটা ডাঙৰ মাৰ্ফি ৰেডিঅ’ৰ বাকচ আছিল, মহলদাৰে বাতৰি দিয়াৰ সময়ত মাইকত লগাই গোটেই গাঁওক শুনাই । শুনিলো চীনাই অসম আক্ৰমন কৰিছে ।মোৰ তেজ গৰম হৈ গ’ল, ৰাতিয়েই চহৰত গৈ হেডকোৱাটাৰ পালো, ইফালে লক্ষিন্দৰ বোলা চাপ্রাচিটো দৌৰি আহিছে টেলিগ্ৰাম এখন লৈ ।বৰ চাহাবে দিছে যে “ইয়ৰ ছুটি কেনচেল, কাশ্মিৰ কেনচেল, ফাইট ইন আচাম” ।
লগত লগত হেডকোৱাটাৰৰ পৰা টেংক এখন লৈ ১০ টা মান মিলিটেৰি লগত লৈ বালিপাৰা হৈ তোৰ বমডিলা পাই গ’লো ।ইফালে চীনা আহি বমডিলাত বম দিছে ।
আমাৰ প্ৰশ্ন: সেই কাৰনে নাম বমডিলা নেকি বাৰু পেহা?
পেহাৰ উত্তৰ : নহয় কি? বিশ্ব যুদ্ধৰ সময়ত ৰাচিয়াৰ ৰজা হিটলাৰে আমাৰ নাগালেন্ডত বম দিয়া বাবে এটুকুৰ জেগাৰ নাম নাগাচাকি হ’ল আৰু চীনাই বম দিয়াৰ বাবে বমডিলা (বি দ্ৰ: ভাগ্য ভাল ডেম পেহাৰ এই বোৰ কথা কোনো বুৰঞ্জী বা ভূগোলৰ শিক্ষকে শুনা নাছিল, শুনি আছিলো আমি ভো ভো পণ্ডিত কেইটাইহে) ।
মইও টেংকৰে গুলীয়াই আছো থাই থাই থাই, সিহঁতেও আমাক গুলিয়াই আছে ।
(সৰু পোৱালী কেইটা ভয়ত পেহাৰ আৰু কাষ চাপি গ’ল ।তাৰে এটাই বেচি জনাতো হৈ ক’লে বোলে জান’ পেহাৰ যে চকুটো এই খন যুদ্ধতে গুলি লাগি ফুটিছিল, ন’ পেহা ?একদম গুলী চকুৱেদি সোমাই পিচফালে ওলাই গুছি গৈছিল । আন এটাই বোলে ধ্যেৎ তই বেছি জান’ সেইখন মানৰ যুদ্ধহে আছিল ।এটাই বোলে মানৰ যুদ্ধ নাইন্টিন ফৰ্টি টুত হে হৈছিল, আন এটাই বোলে ধ্যেৎ নাইন্টিন ফৰ্টি টুত ভাৰতৰ স্বাধিনতা আন্দোলনহে, নাইন্টিন চেভেনটি টুত পাকিস্হান আৰু ভাৰতৰ যুদ্ধতহে পেহাৰ চকু ফুটিছিল । পেহাও কনফিউজড হৈ গ’ল, কাক বা কোনখন যুদ্ধ ক’লো , তথাপি কথাটো তাতে ব্ৰেক মাৰি পেহাই বোলে কোনোবা এটা টু আছিল পাহৰিলো ৰ' তাৰ পিছত কি হ'ল শুন । এটা গুলী আহি আমাৰ টেংকৰ ড্ৰাইভাৰ কৰম সিং বোলাটোৰ গাত যেই লাগিল মোৰ তোৰ খঙে চুলিৰ আগ পালেগৈ, টেংকৰ পৰা নামি দুই নলীয়া বন্দুকটোলৈ গ’লো খেদি ।সোপাকে পলাল, তাৰে এটাক ধৰিলো পিছ ফালৰ পৰা চোলাত খামুচি ।সি বোলে হামাক চোৰ দ’ , হামাক চোৰ দ’ ।
মই বোলো বেটা তোক বেটা চৰি দিব লাগে, দিলো কানতলিয়া চৰ দুটা ।
আমাৰ প্ৰশ্ন: পেহা পেহা চীনা মানুহে চীনা ভাষাথে কথা পাতে, তোমাৰ লগত হিন্দীত কথা কেনেকৈ পাতিলে?
পেহাৰ উত্তৰ :ৰ’ চোন মাজত মাতি নাথাক,মই এতিয়া মানুহটো তঁহতৰ ডেম পেহা নহয়, নাইন্টিন চিক্সটি টুৰ জোৱান ডিম্বেশ্বৰ কলিতা, যুদ্ধ কৰি থকাৰ সময়ত দিগদাৰ নকৰ । অ ৰ’ ক’ত আছিলো, অ’ চৰটো মাৰি টেটুটোত চেপিব লৈছো আৰু, তাৰ মুখ খন দেখিটো মোৰ বেয়া লাগি গ’ল, একদম আমাৰ গাঁওৰ ইন্দ্ৰেশ্বৰৰ সৰু ল’ৰা বোধেনৰ লগত সাইলাখ একে । এতিয়া বোধেনক মই কোচতলৈ ডাঙৰ কৰা, তাৰ নিচিনা একে চেহেৰাৰ ল’ৰাটোকনো মাৰো কি দৰে ? আৰু তই যে অথনি সুধিছিলি চীনাই হীন্দী কেনেকৈ কয়? তই অসমৰ বাহিৰত গ’লে অসমীয়া কবি নে হিন্দী কবি? চীনা বোৰেও ভাৰতলৈ অহাৰ আগত হিন্দী শিকি লৈছিল, বুজিলি গৰু ।অ’ তাৰ পাছত তাক মৰমতে মনে মনে আমাৰ কেম্পলৈ লৈ আহিলো । মোৰ কাপোৰজোৰ পিন্ধাই দি ক’লো এতিয়া তোক মাৰিব নালাগে যদি আমাক ইনফৰমেশ্চন দে ।সি দিয়া ইনফৰমেশ্চন মতে আমি বহুত চীনা মাৰিলো ।ভাৰত জিকিল আমি আকৌ ছুটিত আহিলো । আহিবৰ সময়ত সি বোলে দাদা মইও আপোনাৰ ঘৰ যাম ।লৈ আনিলো তাক, প্ৰায় দুবছৰ মান ইন্দ্ৰেশ্বৰ কাইটিৰ ঘৰত হালোৱা হৈ থাকিল ।পিছত মোৰো বেয়া লাগিল, হাজাৰ হঁওক সিও এখন দেশৰ সৈনিক, তাৰ গাত নো কি দোষ? সিও এদিন মোক ক’লে বোলে ককাইদেউ ঘৰলৈ বৰ মনত পৰিছে, মই বোলো যা গৈ যা, টকা পইছা অলপ দি অৰুনাচল পাহাৰহৈ পথিয়াই দিলো। (আচলতে ডেম পেহাই যি জন মিলিটেৰিৰ ঘৰত আছিল, তেঁওলোকৰ মুখত শুনা কথাবোৰেই আমাক ইফাল সিফালকৈ মিলাই একোটা কাহানি কৰি শুনাইছিল ।ডেম পেহাৰ গাজা আৰু আছে , আজিলৈ ইমানেই, ক্ৰমশ)

তোমাৰ দুচকুৰ বাবে.......

তুমি দৃষ্টি নিক্ষেপ নকৰিবা মোলৈ
মেৰ দৃষ্টি নিবন্ধ হব
তোমাৰ দুচকোৰ গভীৰতাৰ জোখ লবলৈ কাহানিও বিছৰা নাই মই
কাৰন মই জানো ডুবি যাম ৷
তোমাৰ দুচকুৰ মাদকতাক পিয়লাত বাকি
নিচা লগাবলৈও বিছৰা নাই
কাৰন মই জানো সেই ৰাগীত মই হেৰুৱাম নিজকে৷
কিন্তু
মোৰ দৃষ্টিত ধৰা পৰা নাছিল এনে এক দৃষ্টি
যাক দেখিলেই কথাও কবিতা হৈ বয়
তোমাৰ চকুযুৰিয়ে তাকে কয়
লিখিবলৈ হাজাৰটা কবিতা তোমাৰ নামত ৷
সেয়ে আতৰাই ৰাখিবা তোমাৰ দুচকু মোৰ দুচকুৰ পৰা ৷
নহলে মই শিথিল হৈ পৰিম
আৰু ইচ্ছা কৰিম
ডুবিবলৈ
মাদকতা লবলৈ
আৰু লিখিবলৈ
হাজাৰটা কবিতা তোমাৰ নামত
আজিৰ দৰে তোমাৰ দুচকুৰ বাবে

শীতৰ শেতা জোনাকৰ আভা সানি.....

শীতৰ শেতা জোনাকৰ আভা সানি
বালিচৰত বহি কটাম এটা দীঘল ৰাতি
তুমি আৰু মই, মই আৰু তুমি ৷

মৌনতাৰে পাতিম 
নোকোৱাকে বুজি উথা 
হৃদয়ৰ গোপন কোনত 
অত দিনে সাঁচি ৰখা
অভিমানী মনৰ বেথা
ইটো সিতো বহুতো কথা ৷

মোৰ বুকুত মুৰথৈ তুমি
তোমাক দুবাহুৰে বুকুত সাৱটি
আঙুলী বুলাম তোমাৰ অবাধ্য চুলিত

আকুলতা ভৰা হিয়াৰ মৰম
জোনাকী মায়াত জোৱাৰৰ দৰে উথিব উথলি
মিলি যাম আমি
তুমি আৰু মই
মই আৰু তুমি
ঘন কুঁৱলীৰ আৱৰন খুলি
জোন আৰু জোনাকৰ দৰে
আকাশৰ নীলা চাদৰ উৰি বালিচৰৰ বিশাল পাটিত
শীতৰ শেতা জোনাকৰ আভা সানি
বালিচৰত বহি সেই দীঘল ৰাতি ৷

বেবেৰিবাংৰ স্বাধীনতা

15 আগষ্ট বুলিলে চৰকাৰী, বেচৰকাৰী বা বিভিন্ন দল সংগঠন সমুহে ঘোষনা কৰা বন্ধৰ দিন বুলিয়েই জানো ৷ পুৱাই টিভি নামৰ মুৰ্খৰ বাকছটো খুলি দি পতাকা উত্তোলনৰ কাৰ্য্যসূচী চাই ডাঙৰ ডাঙৰ নেতা সমুহৰ ব্যক্তিগত সচিব সমুহে প্ৰস্তুত কৰা আৰু নেতা পালি নেতা সমুহৰ দ্বাৰা পৰিবেশন কৰা ভাষন নামৰ অখাদ্য সমুহ কানেৰেগুজি দুপৰীয়া দেশপ্ৰেম মুলক চিনেমা এখন উপভোগ কৰো ৷ চিনেমাখনত দুচমন সদায় চুবুৰীয়া দেশ পাকিস্থানৰ হয় আৰু আমাৰ দেশৰ জোৱানে  ছহিদ বৰন কৰিও দেশক উদ্ধাৰ কৰে ৷ মনতো গৰ্বিত হয় আৰু কেতিয়াবাটো সৈনিক হৈ গোটেই দুচমন দেশখনকে যেন গুলিয়াই ফুটা চালনী বনাই দিম তেনেকুৱা লাগে ৷ আকৌ৷ পিছ মুহুৰ্ততে ভাবো গান্ধীজীয়ে বেয়া পাব ৷ পালেও পাওক আজি কালি তেঁওক " জানতে টো চব হে পৰ মানতে কিতনে হে? "

গান্ধী এতিয়া ক'লা ধন হিচাপে চুইচ বেংকৰ কোনোবা কুঠৰীত বন্ধ ৷ বিলাটি বস্তু বিসৰ্জন মদ বিসৰ্জন কৰিব দিয়া গান্ধীজীক তেঁওৰ হাঁহি থকা ফটো সন্নিবিসিষ্ট টকাৰে বিলাটি সুৰা  কিনাত ব্যস্ত দেশৰ জনগন ৷ গান্ধীজীয়ে ভাৰতলৈ ব্যবসায় কৰিবলৈ অহা এটা ব্ৰিটিচ কোম্পানীয়ে দেশখন নিজৰ অধীন কৰি লোৱা দেখি আৰু সাধাৰন জনগনৰ নিজৰ অধিকাৰ খিনি কাঢি নিয়া দেখি আন্দোলন কৰিছিল ৷ কিন্তু তেনেকুৱা হাজাৰটা বিদেশীকোম্পানীয়ে দেখোন স্বাধীনতাৰ পিছতো আমাক লুটি পুটি খাই আছে আৰু দেশৰ চৰকাৰো তেনে কোম্পানীৰ মতে দেশ চলাই আছে ৷ তাতকৈ ডাঙৰ কথা আমি দেখোন দেশৰ টকা স্কলাৰচিপ হিচাপে লৈ পঢিশুনি আকৌ তেনে কোম্পানীত গোলাম হব ইচ্ছা  কৰো ৷ গতিকে আচলতে দুচমন কোন? চুবুৰীয়া দেশখনক সদায় দুচমন সজাই কি লাভ? নে ইয়াতো বগা চালৰ কিবা চাল আছে?

বাৰু সেইবোৰ বাদ দিলো,  15 আগষ্ট মানে মই জানো এই তাৰিখৰ দহ দিন মান আগৰ পৰা আপুনী বাইক চলাওতে হেলমেট পৰিধান কৰিব, লাইচেঞ্চ লগত লৈ ফুৰিব আৰু পলিউচন, ৰেজিষ্ট্ৰেচন চাৰ্টিফিকেট আদি টোপোলা এটাত বান্ধি দিঙিত ওলমাই লৈ ফুৰিব ৷ নহলে কোন সময়ত আপোনাৰ মানিবেগ পাতলহৈ যাব আপুনি টলকিবই নোৱাৰিব ৷

কৰবাত ফুৰিব যাব? টোপোলা টাপলী বেছি নিনিবি ৷ কেইদিনমান আগতে বলবম শেষ হৈছে যদিও ," ব'ল'  বম কাহাহে " বুলি আপোনাক টোপোলা খুলাই চেকিং কৰিব পাৰে ৷ বাছত যাম বুলি মুঠেও নাভাবিব ৷ ফুল বডি ইঞ্চুৰেঞ্ছ আছে যদি বাৰু কথা নাই ৷ অ আৰু এটা কথা আপুনি যদি ৰাজপথত ড্ৰাইভিং শিকিব মন কৰিছে আজিৰ দিনতটোতকৈ ভাল দিন আৰু উদং ৰাজপথ আপুনি নাপাব ৷
স্বাধীনতাৰ মজা লওঁক ৷

 বিশেষ দ্ৰষ্টব্য এইযে স্বাধীনতা বুলি কিবা এটাযে বস্তু আছে বিবাহিত সকলেযেন ভুলতেও নাভাবে ৷ কাৰন বিবাহ নামৰ জাকজমকীয়া অনুষ্ঠান পাতি সেই দিনাই আপুনি ৰাজহুৱা ভাবে স্বাধীনতাক ত্যাগ কৰিলো বুলি ঘোষনা কৰি থৈছে ৷ তথাপিও যদি এই দিনটোত আপুনাৰ বৰকৈ স্বাধীনতাৰ সোৱাদ লব মন কৰিছে শ্ৰীমতিৰ পৰা বিশেষ জৰুৰিকালিন পাৰমিচন লৈ লগৰ কেইজনমানৰ লগত ঘৰৰ চাদত বহি  তিন পাত্তি, জ্বলা চানা আৰু আগতিয়াকৈ যোগাৰ কৰি থোৱা পানীয়কনৰ সোৱাদ লব পাৰে ৷ আগতিয়াকৈ আনি থোৱা নাই যদি এতিয়া গৈ লৈ আনক ৷ ড্ৰাই ডে?  ধ্যেৎ আনদিনা কেবল সুৰাৰ দোকানত সুৰা পায় আৰু ড্ৰাই ডেত সকলোতে পাই, আনকি  গেলামালৰ দোকানতো ৷
পিছে ফুৰ্টি পানিকন ডিঙিত পেলাই পত্নীৰ ওচৰত বৰমতা নোলাব আজিও আগৰ দৰে মেঁও হৈয়ে থাকিব নহলে কোন সময়ত আপোনাৰ পত্নীৰ গোঁসানী লম্ভিব আৰু আপোনাৰ স্বাধীনতা গছত উথিব আপুনি তলকিবই নোৱাৰিব ৷ গতিকে সাৱধান ৷ পিচত অমুকাক নুদুষিব ৷

আপুনি ভাবিছে এই দিনতো মই কেনেকৈ উদয্যাপন কৰো ৷ হে হে মোৰ নো আৰু কি,  দেশৰ
নাগৰিক হিচাপে দেশৰ বাবে যি কৰিব লাগে ফেচবুকতে কৰো আৰু হে হে হে নে কি কয়?

অনলাইন ফেকবুক ৰিটাৰনচ্

অনলাইন ফেকবুক ৰিটাৰনচ্
দেবুদাৰ দুই নম্বৰ সম্পত্তি জুৰিয়ে মেট্ৰিকত কম্পিউতাৰ পোৱাৰে পৰা বৌক কোনে পাই ৷ আগৰ কেবল দেবুদাই হে ফেচবুক কৰিছিল এতিয়া বৌয়েও নিজৰ লেপটপত কৰিবপৰা হ'ল ৷ দেবুদাই অফিছৰ পৰা আহি তিতা দাহে পি চিৰ সন্মুখত বহে আৰু বৌয়ে দেবুদা অফিছত যোৱাৰ পাছত ৷ তাতোকৈ ডাঙৰ কথা দুয়োৰে ফেচবুক একাউন্ট এটাই আছিল অৰ্থাৎ দেবুদাৰ ভাষাত জইন্ট একাউন্ট ৷ গিৰীয়েক ঘৈণীয়েকৰ মাজতনো কি চিক্ৰেট পাচৱৰ্ডৰ কথা থাকে হে?

দিন পাৰ হ'ল, বন্ধুত্বৰ সংখ্যা বাঢিল ৷ মনে মিলা বন্ধু পাবলৈ ধৰিলে ৷ লাহে লাহে টিভিত নিজৰ ভাল লগা প্ৰগেমৰ কাৰনে ৰিম'টক লৈ টনা আজোৰা কৰ দেবুদা হতে এতিয়া পিচি আৰু ফেচবুক লৈ যুদ্ধ কৰা আৰম্ভ কৰিলে ৷ একাউন্ট বেলেগ হ'ল,  পাচৱৰ্ড চেঞ্জ হ'ল আৰু লগতে প্ৰফাইল পিকচাৰ ৷
এতিয়াটো পি চি ও দুটা হ'ল ৷ এতিয়া চৰু দুটা হবলৈহে বাকী আছেগৈ ৷ হাজাৰ হঁওক প্ৰাইভেছি বুলি বস্তু এটা আছেটো ৷

আগতে বৌয়ে দিনত এড কৰা ফ্ৰেন্ডবোৰক লাহে লাহে নিজৰ একাউন্টলৈ নিমন্ত্ৰন কৰা আৰম্ভ কৰিলে ৷ বিসম্বাদী শিৱিৰৰ বা হাতি পাৰ্টিৰ পৰা এজন এজনকৈ ফালৰি কটাৰ দৰে বহুতে দেবুদাৰ একাউন্ট ত্যাগ কৰিব ধৰিলে ৷ দেবুদাৰ কিন্তু ভুক্ষেপ নাই, হাজাৰ গোপীৰ মাজত যি কেইগৰাকী ৰাধা বাচি লৈছে তেওঁলোকৰ লগতে মেচেজ মেচেজ লীলা কৰি থাকে ৷ বৌৰ  কথাতো পিছে সুকীয়া, যি কেইজনে তেওঁৰ ফটো বা ষ্টেটাছত লাইক কমেন্ট মাৰে তেওঁলোক বৌৰ ফেভেৰেট ৷ আচলতে এই ফেচবুক ৰাজ্যত প্ৰবেশ কৰাৰ পিছত হে গম পাইছে যে পৃথিৱীত সচাঁকৈয়ে ৰোমান্টিক, মনৰ কথা বুজি পোৱা, মৰম দিব পৰা মানুহ আছে ৷ দেবুদালৈ বিয়া হৈ অহাৰ পিছত পুৰুষ সকলৰ প্ৰতি যি এক বিৰাগ জন্মিছিল ফেচবুকে নোহোৱা কৰি পেলালে ৷ সচাঁকৈয়ে বৌহঁত পঢি থকা দিনত এই ফেচবুক ওলোৱা হ'লে যে বৌ দেবুদালৈ বিয়া নহৈ ফেচবুকৰ পি পি কলিতাৰ দৰে এফ বি ফ্ৰেন্ড এজনৰ লগতেই যে বিয়া হ'ল হেতেন খাটাং ৷ আজিকালি সেয়ে জীয়েক জোনমনিয়ে ফেচবুক কৰি থাকিলেও বৌয়ে গালি নাপাৰে, বোলে মোৰ জীৱনটো গ'লেই তাইয়ে ফেচবুকৰ পৰা ভাল  এটা বাচি লঁওক ৷ আৰু দেবুদাই গালি দিলে ওলোটা ফেপেৰিহে  পাতি আহে বোলে " ফেচবুকত প্ৰেম  কৰিছে কৰক, কথাহে পাতিছে আপোনাাৰ দৰেতো মোক ভালপোৱাৰ নামত ফুটগধুলীতে মোৰ ঘৰলৈ আহি দাদা মা নোহোৱাৰ সুযোগলৈ হাতে পাতে চুই থকা নাই, ৰাতি বাচন ধুবলৈ যাওতে কচুৱনীৰ মাজত লুকাই চুমা লবলৈ আপোনাৰ দৰে চাঞ্চ বিচৰা নাই ৷

এতিযা মুঠতে দেবুদাৰ ঘৰৰ সকলো এনিটাইম অনলাইন থাকে,  তাতোকৈ ডাঙৰ কথাটো হ'ল যে দেবুদা বৌ জোনমনি ফেচবুকত এজনো আনজনৰ ফ্ৰেন্ড নহয় ৷ সকলোৰে এখন নিজা ৰাজ্য আছে,  অশৰীৰি ৰাজ্য পিছে মনে মিলা মানুহৰ ৰাজ্য,  নিজে ৰজাৰ দৰে যি মন যাই তাকে লিখি আনক জনাই দিব পৰা ৰাজ্য ৷ সুখ দুখত লাইক কমেন্টৰে সহানুভুতি পোৱা ৰাজ্য ৷ এজনে দ্ৰয়িং ৰুমৰ পৰা, এগৰাকী পাকঘৰৰ পৰা আৰু আনগৰাকীয়ে পঢাটেবুলৰ পৰা সেই  ৰাজ্যত প্ৰবেশ কৰি ৰাজ্য চলাই থাকে ৷ বিশেষ সুবিধাৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি দাদাবৌয়েও গোটৰ পৰা আৰু ছিট ফান্ডৰ পৰা ধাৰ লৈ নিজাববিয়াকৈ দুটা ফেচবুক কৰিব পৰা মবাইলো ইতিমধ্যে যোগাৰ কৰি লৈছে ৷ গতিকে কাৰেন্ট থাকক বা নাথাকক, পেটত ভাত পৰত বা নপৰক ফেচবুক কিন্তু নহলে নহব ৷

যোৱা কেইদিন মানৰ পৰা বৌৰ মনত এটা বুুদ্ধি খেলাই আছিল ৷ বুঢাক মানে দেবুদাক অলপ কি দৰে জ্বলোৱা যাই ৷ এনেও মাইকী মানুহ, সন্দেহবাদী মন, দেবুদাইনো ফেচবুকত ৰাতি ৰাতি মেচেজ দি কি কৰে তাকে চাবলৈ বৌয়ে এটা ফেক একাউন্ট খুলিলে ::::::প্ৰেৰনা বৰা, নট ইয়েট ৱৰ্কিং, বি এ, প্ৰফাইলত এজনী সৰু মৰম লগা ছোৱালীৰ ডাউনলডেড ফটো ৷ প্ৰথম ফ্ৰেন্ড ৰিকুৱেষ্ট পথালে বৌৰ দিৱানা পি পি কলিতালৈ,  আৰু বৌৰ পুৰনি বন্ধু এসোপামানলৈ ৷ লগে লগে এছেপ্টেড ৷ কেইদিনমান ফেক একাউন্টৰ পৰা কথা পাতিহে বৌয়ে গম পালে যে আচলতে পি পি বৰুৱা হে ফেক ৷ মক্কেলটো কৰবাৰ, সকলোকে চালা বেটাই একে সোপা চলাহী কথাকে পাগুলী থাকে ৷ ধেইট ইমানদিনে মনৰ মাজত এইতোক এনেই পুহি ৰাখিছিলো, এই ফাঁকিদাচ টোতকৈ মোৰ মতাটোৱেই ভাল,  বৌয়ে মনতে ভোৰভোৰালে ৷ দেবুদাক ফেক একাউন্তৰে এসেকা দিয়াৰ আইডিয়াটোও বাদ দিলে ৷ কিন্তুু নিজা একাউন্টটো বাদ দি নতুন একাউন্তৰে মানুহবোৰক চিনিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে ৷

বিচনাত দেবুদা আৰু বৌ দুয়ো দুয়োলৈ পিঠি দি বাগৰি আছে,  হাতে হাতে চাইলেন্ট মোবাইলআৰু মোলাইলত ফেচবুক ৷ প্ৰেৰনা বৰালৈ নতিফিকেশ্বন: :1ফ্ৰেন্ড ৰিকুৱেষ্ট  প্ৰৱাল দাস ৷ বৌয়ে  প্ৰফাইলৰ এবাউত বুটামটো টিপি , তন্ন তন্নকৈ সকলো নঠি পত্ৰ ঠিকে আছেনে নাই  পৰিক্ষা কৰিএছেপ্ত বুটামটো টিপি দিলে ৷
প্ৰবাল: থেংক ইউ
ফেকপ্ৰেৰনা বৌ:  ৱেলকাম
প্ৰ: কি কৰি আছা?
প্ৰে: তোমাৰ লগত কথা পাতি আছো ৷
প্ৰ: হা  হা হা তোমাৰ কিন্তু চেঞ্ছ অফ হিউমাৰ মানিছো ৷
প্ৰে: থেংকছ
প্ৰ:  কিবা কোৱা
প্ৰে: কি কম
প্ৰ: যি কোৱা
প্ৰে: আলু কচু ভোটজলকীয়া
প্ৰ: হা হা হা বাৰু তোমাৰ বিষয়ে কোৱাচোন
প্ৰে: কি কম , তুমিহে ৰিকুৱেষ্ট পঠাইছা তুমি প্ৰথম জনোৱা ৷
প্ৰ: অ কে, তুমি বৰ ষ্ট্ৰেট ফৰৱাৰড, আৰু হহুৱাবও জানা, আই লাইক ইট ৷
প্ৰে: মই ডিফেঞ্চ আৰু মিড ফিল্ডাৰো লগতে কন্দুৱাবও জানো
প্ৰ: হা হা বাৰু হব ৷ মই চিম্পল মানুহ, সৰু চাকৰী এটা কৰো, তেজপুৰত ঘৰ,  লৰা এটা ছোৱালী দুজনী আৰু ৱাইফ ৷ বছ ইমানেই তুমি কোৱা এতিয়া
প্ৰে: গুড,  মোৰো একেই, হাউছ ৱাইফ হয়, ছোৱালী দুজনী লৰা এটা আৰু মানুহজন ৷
প্ৰ: বাহ আমাৰ মাজত ইমান মিল আছে ৷ উইল ইউ বি মাই ফ্ৰেন্ড
প্ৰে:: অকে, বাৰু তোমাৰ তেজপুৰৰ ঘৰ কোনখিনিত?
প্ৰ: ৰুপকনগৰত,  তোমাৰ কত,?
প্ৰে: মোৰোতো তাতেই ঘৰ ৷ মোৰ হাজবেন্ডৰ নাম দেবজিত বৰা , দেবুদা বুলি  মাতে সকলোৱে

দেবুদাই লাহেকৈ মোবাইলটো বন্ধ কৰি শুৱাৰ ভাওজুৰিলে ৷
বৌয়েও প্ৰৱাল দাসৰ ছাত হস্তত সেউজীয়া লাইটটো নুমাই থকা দেখি মোৱাইল অফ কৰি শুব ধৰিলে ৷ দাস উপাধিৰ কোন আছে ভাবিব লওতেই দেবুদাই মাত দিলে: কিবা কোৱা
বৌয়েও হাঁহি হাঁহি ক'লে আলু কচু ভোটজলকীয়া,,,,,,,,,

আজি বহু দিনৰ মুৰত দেবুদা আৰু বৌক ৰাতি হাঁহি ফুৰ্টি কৰি কথা পতা শুনিছো, আৰু দিগদাৰনিদিও দিয়ক ৷ এই ফুৰ্তিতে লাইক বা কমেন্ট এটা দিয়ক মই পুৱাতেই দেবুদাক দি দিম ৷ ধন্যবাদ, সময় উলিয়াই পঢা বাবে























ৰকৰক