Friday, 15 August 2014

গোপিনী কীৰ্তন (ৰস ৰছনা)

গোপিনী কীৰ্তন (ৰস ৰছনা)

প্ৰতি বৃহস্পতি বাৰে আমাৰ নামঘৰত গোপিনী সকলে নাম ধৰে । এই বাৰ তেঁওলোকে বোলে আমাকো মাইক্ৰফোনৰ ব্যৱস্হা কৰি দিব লাগিব । কথা মতে কাম । দুটা মাইক্ৰফোন আনি লগাই দিয়া হ’ল । পিছে দুৰ্ভাগ্য নামতিৰ কাষৰ মাইক্ৰফোনটোৰ বাদেও যে আৰু এটা মাইক্ৰফোন একেবাৰে শেষৰ ফালে কঠ খিনিৰ কাষত থৈ দিয়া আছিল, যিটোৰ হৰ্ণটো বাজে আমাৰ ক্লাব ঘৰত। শেষৰ শাৰীত বহা গোপিনী কেইগৰাকীয়ে গম নাপালে , ফল স্বৰুপে, আমি গোপীনি কিৰ্তনৰ আটাইতকৈ ৰস লগা নাম খিনি উপভোগ কৰাৰ সৌভাগ্য ঘটিল ।

(নামৰ মাজে মাজে কলিতানি আৰু শইকীয়ানীৰ কথোপকথন দেখহ শুনহ আৰু মনে মনে ফিল কৰাহঁক)
নাম : মুখে বোলা ৰাম কৃষ্ণ সনাতন হৰি ।হৰি হৰ লীলা শুনা কৰ্ণভৰি ।।
পদ : পৰীক্ষিত ৰাজাত কহন্ত মুনি শুকে । কহো কৃষ্ণ কথা শুনা পৰম উৎসুকে ।।
বৰুৱানি আজি নাহিল যে ?এহ ন’কব, চেইন পৰিল, আজি বোলে তিনিদিন, নাম সামৰনিলৈ আজৰি হ’ব।
বিপৰীত স্ত্ৰী মায়া দেখি মাধৱৰ । শুনা যেন কামাতুৰ ভৈলা হৰ ।।
অৰ্থাৎ নাৰায়নৰ মোহিনী ৰুপ দেখি আমাৰ সদাশিৱৰ অলপ হেৰি উঠিল
এহ মোহিনী ৰুপ নালাগে আমাৰ মাইকী মানুহ এজনীয়ে যদি মিচিক কৈ হাঁহি মাৰি দিয়ে কিমান সদাশিৱ বেহুচ হৈ যাব ।আমাৰজনৰ কথা টো ক’বই নালাগে্
হা হা তেনে আগবাঢিছো দেই কৃষ্ণ
শুনিলন্ত হৰে পাছে কথা বিপৰি্ত ।
তেৰে মস্ত মস্ত দো নেইন, মেৰে লে গয়া দিল কে চেন।
কাৰ ম’ৱাইল বাজিছে, এই হৰি নাম লোৱা সময়কনো চাইলেন্ট কৰি থব নোৱাৰেনে ? কৃষ্ণ প্ৰভু , ক‘ত আছিলো আমি ? অ’ পাইছো পাইছো
শুনিলন্ত হৰে পাছে কথা বিপৰি্ত । স্ত্ৰী ৰুপ ধৰি হৰি হৰিলা অমৃত ।।
অ কলিতানি আমাৰ হালৈৰ জিয়েকৰ কথা গ’ম পাইছেনে নাই?
দেৱক ভুঞ্জাইলা দানৱৰ আশা ভঙ্গ ।
শুনি ত্ৰিনয়নৰ মনত মহা ৰঙ্গ ।।
এহ মই আপোনাক নামঘৰলে আহিলে সুধিম সুধিম ভাবিহে আছিলো ।
ভৃত্য হেন জানি যদি মোক আছে দায়া ।
দেখায়ো আমাক কেনমত তিৰী মায়া ।।
এহ সেই যে সিহঁতৰ ঘৰত আহি থাকে ল’ৰাটো ।
মহা যোগবলে শুদ্ধ কৰি আছো কায়া । ব্ৰক্ষ্মময় দেখো কি কৰিব পাৰৈ মায়া ।।

অৰ্থাৎ শিৱবাবাই ক‘লে যে যোগ কৰি, মানে এই যে ৰামদেৱে কৰে , হয় হয় সেই তেনেকে যোগ কৰি মদনক কন্ট্ৰল কৰি আছো গতিকে চিন্তা নাই ।
দহি আছো মদনক আৰু শঙ্কা নাই । মাধৱে মাতিলা হাসি শংকৰক চাই ।।

ইহ, হালৈৰ ছোৱালীক চিনি পোৱা নাছিলটো সি বেটাই ।তাই তালৈ বিয়া হ’ম হ’ম বুলি সেই গুৱাহাটিৰ ফালৰ এটালৈ পলাই গল ন’হয় ।
দেখাইবো তোক্ষ্মাক আজি সেহি তিৰিৱেশ ।

আজি কেৱল প্ৰসাদেইনে, নে চাহৰ ব্যবস্হা কৰিছে ? অন্য কথা নাই নাম লোৱাৰ পিছত ডিঙিটো তিয়াবলৈ চাহ অকন হ’লে ভাল হয় আৰু নে কি কয়?
এহি বুলি অন্তৰ্ধ্যান ভৈলা হৃষীকেশ ।

শাৰীখনৰ পাৰীটো কিন্তু ভাল লাগিছে দেই, জীতৰ দোকানৰ পৰা লোৱা ন’ ?
নহয়, এঁও আমাৰ দিছে, সিদিনাখন আমাৰ হেৰি মানে এনিভাচাৰি আছিল যে
সবে যোগ ধ্যান গৈল’ কন্যাক মাতিবেক লৈল’
প্ৰানেশ্বৰী চাপ মোৰ পাশ ।
ফুকননী হঁতে ঘৰত হেৰি বহালে নহয়।
কি?
এহ ৰব’ নামটোকে নাহে, এই ডিম্বেশ্বৰৰ সৰু ল’ৰাটোৰ নাম কি আছিল?
কুমুদ
অ’ অ’ হেৰি বাথৰুমতে কুমুদ বহাই লৈছে, হঁওক তেঁও,ৰাম ৰাম ৰাম ঔৱা হৰি ঔৱা ৰাম কৃষ্ণ কৃষ্ণ কৃষ্ণ

No comments:

Post a Comment