তুমিহীনতাত মই .....poem

তুমিহীনতাত মই .....
@ দেৱজিত শইকীয়া
অকলসৰীয়া আজি অসহায়
বতাহ আছে
জোন বেলি তৰা সকলো আছে
বুকুৰ মাজত তুমিও আছা
তথাপি যেন নিৰুপাই ৷
আজি মোৰ বৰকৈ তোমাক চুই চাব মন গৈছে
তোমাৰ কোলাত শুই
নিজকে হেৰুৱাব মন গৈছে ৷
বহুদিন হল
আঙুলী বুলাই নিদিয়া
তুমি মোৰ আউল চুলিত ৷
কিয় বাৰু
তুমি কাষত নহলে
মোৰ সপোনে বাট হেৰুৱাই
জীৱনে অথালিয়ে পথালিয়ে গতি কৰে
দুচকুৱে চাবলৈ বিছাৰে তোমাক ঘনাই ঘনাই ৷
হুমুনিয়াহ মাথো হুমুনিয়াহ
যন্ত্ৰনা
আজি বুজাব নোৱাৰা ৷
দেহত জ্বলিছে কামনাৰ জুই
তৃষ্ণাতুৰ মনত
তোমাক পোৱাৰ বাসনাই গল যে চুই ৷
শুকান মনত বৰষুণ হৈ
আহানা মোৰ বাবে তুমি
হাতে ধুকি পোৱাত
এবাৰ
মাথো এবাৰ ৷
চুই চাই অনুভৱ কৰো
মৰমবোৰ
অকলসৰে নিজানত তোমাৰ মাথো তোমাৰ ৷
জানা ,
তোমাৰ দেহৰ ভাজে ভাজে
থকা মৰম বোৰে
বুকুলে শিতলতা আনে ৷
দিয়ানা বাকি আজি এপিয়লা ৷
কথা দিলো
মৰমৰে ধাৰ শুজিম তোমাৰ সদায
জীৱন থকালৈকে
নিজকে বিলাই ৷