Sunday 6 March 2016

মৰহা মৰম (poem)

মৰহা মৰম.....
তোমাৰ বুকুত গজা
মোৰ নামৰ গোলাপী ভালপোৱা জোপা
চিৰসেউজীয়া হৈ থকা হয়
আজি নিলিখিলো হয় দুখৰ লঠঙা কবিতা .......
নিশাৰ জোনটি চাই ভাবো
জোনৰ দৰেই তুমি, তোমাৰ ভালপোৱা
কাষ চাপি আহিছিলা পুৰ্ণিমাৰ দৰে
মিছা পোহৰত
মোৰ দেহৰ প্ৰতি বিন্দুত ঢৌ তুলিবলে
আতৰি গৈ যাচিলা অমানিশা
শেলুৱা এন্ধাৰত
মোৰ মন সাগৰত
আনিবলে হতাশাৰ জোৱাৰ ভাটা .....
পুৰ্ণতা আৰু শুন্যতাৰ মাজত
জ্বলি জ্বলি মাথো শেষ হয়
মোৰ অন্তহীন আশা ৷
কিমান বেদনা বুকুত জমা হলে
নেদেখা বিষৰ বন্যাত নুবুজা চকুলো বয়
অবুজন মনত ধুমুহা হৈ
নিসংগতাই সাবটি লয়
তুমি জানো জানা
জনা হলে ৰদ বৰষুণতো ফুলিল হেতেন
হেপাহৰ খৰিকাজাই তোমাৰ বুকুত
মোৰ জীৱনত আজিবন সুৱাস বিলাবলে

No comments:

Post a Comment