জীমনিৰ দেউতাকলৈ লিখা চিঠি খন .......
@দেৱজিৎ শইকীয়া
মৰমৰ দেউতা
মৰম লবা
আশাকৰো কুশলে আছা
মোৰ নো কি কম?
মাৰ ভালেই,
মাজে মাজে বিষটো উজাই আহে
পিছে আচলৰে চকুলো মুচি
আমাক দেখুৱাই ঠিকে আছো বুলি হাহিটো মাৰে ৷
দাদা বৌ ভনী জনিৰো ভালেই
দাদা আজি কালি বৌৰ লগত চহৰত থাকে
হওক, চহৰতোটো নিজৰ বুলিবলে এখন ঘৰ লাগে ৷
গোহালিটো ভাঙি পেলালো
তুমি যোৱাৰে পৰা গৰুবোৰো নাইকীয়া হল৷
আধিৰ ধানৰ কথা কিনো কম
পথাৰত পানী নাই পানীয়ে মাৰিলে বুলি
দুমোনত এমোন দিয়ে
তেনেকৈয়ে চলি আছে ৷
দেউতা ,
চৰকাৰী পইচাখিনি পালো
নতুনকৈ টিনপাত লগালো
আৰু দাদাকো চহৰত ঘৰ সাজিবলে অলপ দিলো ৷
জীৱন বীমাত পইচাৰ সলনী তোমাৰ জীৱনটো পোৱা হয়
সুখী হলো হয় কিজানি ৷
ভনীয়ে মাজে মাজে তোমাৰ ফটো খন চাই কান্দে
সৰু যে , নুবুজে
আবেলি স্কুলৰ পৰা আহি
চাইকেলখন থৈ সৰুমা বুলি মাতষাৰ দিবা বুলি
আশাৰে বাট চাই থাকে ৷
অ দেউতা ,
বৰ মন যাই অ
এবাৰ মাতিবলৈ
সেই দিনটো আজিও মনত পৰিলে
অকলে আনেনেদেকাকৈ হিয়া ধুকি কান্দো
বিহুৰ বজাৰ কৰিম বুলি ওলাই যে গলা
আৰু ঘুৰি নাহিলা ৷
নিয়তি যে ৰৈ আছিল তোমাৰ বাবে গমকে নাপালা
অকালতে এৰি গলা
অকলসৰীয়া আজি
তোমাৰ জী মনি তোমাৰ কলিজা
নিষ্ঠুৰ নিয়তিয়ে তোমাক
আমাৰ পৰা কাঢ়ি নিয়াৰে পৰা ৷
মোৰ সীৰা উপসীৰাই দি বৈ আছা তুমি
তথাপি মই অকলসৰীয়া
তোমাৰ মৰমৰ মাতষাৰ
মৰমবোৰ বোৰ হেৰুৱালো
মোৰ বিয়াৰ বাবে তুমি কৰা যোগাৰ খিনিতকৈ
তুমিহে বেছি প্ৰয়োজন আচিলা ৷
বৌ গাত আছে,
তুমিয়েই আহিবা বুলি
আইয়ে আশা কৰি আছে
আহিবানে?
অ , আৰু এটা কথা
তোমাক আলিবাটত খুন্দীয়াই যোৱা কলেজিয়া লৰাটোক
দেউতাকে বোলে আকৌ এখন নতুন মটৰচাইকেল কিনি দিলে
ভগৱানক কবাচোন
তাকো যাতে কোনোবাই মহতিয়াই নিয়ে ৷
নালাগে দিয়া
ঘৰৰ মানুহে কষ্ট পাব ৷
আজিলৈ আহো
তুমিটো জানাই
তোমালৈ মনত পৰিলেই
কথা পাতিবলৈ মন গলেই চিঠি এখন লিখো
দিব হে নোৱাৰো
মৃত্যুৰ সীপাৰৰ ঠিকনাটো যে নাজানো
@দেৱজিৎ শইকীয়া
মৰমৰ দেউতা
মৰম লবা
আশাকৰো কুশলে আছা
মোৰ নো কি কম?
মাৰ ভালেই,
মাজে মাজে বিষটো উজাই আহে
পিছে আচলৰে চকুলো মুচি
আমাক দেখুৱাই ঠিকে আছো বুলি হাহিটো মাৰে ৷
দাদা বৌ ভনী জনিৰো ভালেই
দাদা আজি কালি বৌৰ লগত চহৰত থাকে
হওক, চহৰতোটো নিজৰ বুলিবলে এখন ঘৰ লাগে ৷
গোহালিটো ভাঙি পেলালো
তুমি যোৱাৰে পৰা গৰুবোৰো নাইকীয়া হল৷
আধিৰ ধানৰ কথা কিনো কম
পথাৰত পানী নাই পানীয়ে মাৰিলে বুলি
দুমোনত এমোন দিয়ে
তেনেকৈয়ে চলি আছে ৷
দেউতা ,
চৰকাৰী পইচাখিনি পালো
নতুনকৈ টিনপাত লগালো
আৰু দাদাকো চহৰত ঘৰ সাজিবলে অলপ দিলো ৷
জীৱন বীমাত পইচাৰ সলনী তোমাৰ জীৱনটো পোৱা হয়
সুখী হলো হয় কিজানি ৷
ভনীয়ে মাজে মাজে তোমাৰ ফটো খন চাই কান্দে
সৰু যে , নুবুজে
আবেলি স্কুলৰ পৰা আহি
চাইকেলখন থৈ সৰুমা বুলি মাতষাৰ দিবা বুলি
আশাৰে বাট চাই থাকে ৷
অ দেউতা ,
বৰ মন যাই অ
এবাৰ মাতিবলৈ
সেই দিনটো আজিও মনত পৰিলে
অকলে আনেনেদেকাকৈ হিয়া ধুকি কান্দো
বিহুৰ বজাৰ কৰিম বুলি ওলাই যে গলা
আৰু ঘুৰি নাহিলা ৷
নিয়তি যে ৰৈ আছিল তোমাৰ বাবে গমকে নাপালা
অকালতে এৰি গলা
অকলসৰীয়া আজি
তোমাৰ জী মনি তোমাৰ কলিজা
নিষ্ঠুৰ নিয়তিয়ে তোমাক
আমাৰ পৰা কাঢ়ি নিয়াৰে পৰা ৷
মোৰ সীৰা উপসীৰাই দি বৈ আছা তুমি
তথাপি মই অকলসৰীয়া
তোমাৰ মৰমৰ মাতষাৰ
মৰমবোৰ বোৰ হেৰুৱালো
মোৰ বিয়াৰ বাবে তুমি কৰা যোগাৰ খিনিতকৈ
তুমিহে বেছি প্ৰয়োজন আচিলা ৷
বৌ গাত আছে,
তুমিয়েই আহিবা বুলি
আইয়ে আশা কৰি আছে
আহিবানে?
অ , আৰু এটা কথা
তোমাক আলিবাটত খুন্দীয়াই যোৱা কলেজিয়া লৰাটোক
দেউতাকে বোলে আকৌ এখন নতুন মটৰচাইকেল কিনি দিলে
ভগৱানক কবাচোন
তাকো যাতে কোনোবাই মহতিয়াই নিয়ে ৷
নালাগে দিয়া
ঘৰৰ মানুহে কষ্ট পাব ৷
আজিলৈ আহো
তুমিটো জানাই
তোমালৈ মনত পৰিলেই
কথা পাতিবলৈ মন গলেই চিঠি এখন লিখো
দিব হে নোৱাৰো
মৃত্যুৰ সীপাৰৰ ঠিকনাটো যে নাজানো
No comments:
Post a Comment