কবিতাৰ বেদনা .......
@দেবজিত শইকীয়া
মোৰ কবিতাই উচুপে নিৰবে
প্ৰেমত পৰিছিল হেনো তাই গোপনে ৷
কোনোবা দুৰনীৰ ৰিনি ৰিনি ভাহি অহা বাঁহীৰ সুৰত
তাই হেনো হৈছিল মতলীয়া ৷
উজাৰী দিছিল তাইৰ কুমাৰী ভালপোৱা ৷
কাৰন সেই সুৰটি আছিল ভাল লগা ৷
পিছে
কও বুলিয়েই জানো কব পাৰি সকলো কথা ৷
লিখো বুলিলেই লিখিব নোৱাৰি যি দৰে কবিতা এটা ৷
তাই
আছিল চঞ্চলা
যৌৱনৰ দুৱাৰ দলিত খোজ দিব গৈ
উজুটিত চিঙিল ভৰিৰ পতা ৷
সেয়ে
আজি তাই উচুপে নিৰবে ৷
নাই ভাষা আজি তাইৰ মৌসনা ৷
শব্দতো ক্ষোভ ৷
সুৰটিটো আছে স্মৃতিয়ে জ্বলোৱা জুইকুৰা ৷
মোৰ কবিতাই
সেয়েহে উচুপে
তাই প্ৰেমত পৰা দিনৰে পৰা ৷ ৷ ৷ ৷ ৷
@দেবজিত শইকীয়া
মোৰ কবিতাই উচুপে নিৰবে
প্ৰেমত পৰিছিল হেনো তাই গোপনে ৷
কোনোবা দুৰনীৰ ৰিনি ৰিনি ভাহি অহা বাঁহীৰ সুৰত
তাই হেনো হৈছিল মতলীয়া ৷
উজাৰী দিছিল তাইৰ কুমাৰী ভালপোৱা ৷
কাৰন সেই সুৰটি আছিল ভাল লগা ৷
পিছে
কও বুলিয়েই জানো কব পাৰি সকলো কথা ৷
লিখো বুলিলেই লিখিব নোৱাৰি যি দৰে কবিতা এটা ৷
তাই
আছিল চঞ্চলা
যৌৱনৰ দুৱাৰ দলিত খোজ দিব গৈ
উজুটিত চিঙিল ভৰিৰ পতা ৷
সেয়ে
আজি তাই উচুপে নিৰবে ৷
নাই ভাষা আজি তাইৰ মৌসনা ৷
শব্দতো ক্ষোভ ৷
সুৰটিটো আছে স্মৃতিয়ে জ্বলোৱা জুইকুৰা ৷
মোৰ কবিতাই
সেয়েহে উচুপে
তাই প্ৰেমত পৰা দিনৰে পৰা ৷ ৷ ৷ ৷ ৷
No comments:
Post a Comment