Sunday, 6 March 2016

মায়া ...(poem)

মায়া
@দেবজিত শইকীয়া
লাহে লাহে মই হেৰাই যাব ধৰিছো
আপোন আপোন লগা জোনাকী মায়াত
সাবটি লৈছো নিজৰ বুলি
পৰিচয় বিহীন অনামী আশাক ৷
আবেগত বিলিন কৰি পেলাইছো নিজকে
ধুৱলী কুঁৱলী যদিও ধুসৰ বাট ৷
পোৱা নোপোৱাৰ আলিদোমোজাত আবদ্ধ
আজি মই তোমাৰ দৃষ্টিৰেই শৰবিদ্ধ
চটফটাই আছো
তথাপি বিছাৰি পাইছো এটা কাৰন
জীয়াই থকাৰ ৷
নিজকে হেৰুৱাই
বিছাৰি পাইছো তোমাক ৷
এটি ঠিকনাৰ পম খেদি
মই যে খোজ দিব লৈছো তোমাৰ বুকুলৈ
মোৰ বুলিবলৈ মাথোন এখন হৃদয় আছে
তোমাক দিবলৈ ৷
নিৰ্ণয় কৰা তুমিয়েই মুল্য
মোক মাথো দি যোৱা বিনিময়ত
তোমাৰ হৃদয়ৰ একোঠালি
জীয়াই থাকিবলৈ ৷
দি যোৱা তোমাৰ বিস্বাস
দুখৰ দিনতো খামুচি লবলৈ
তোমাৰ দুহাত ৷

No comments:

Post a Comment