Sunday 6 March 2016

স্পৰ্ষৰ অনুভৱ ...poem

স্পৰ্ষৰ অনুভৱ
@দেৱজিত শইকীয়া
৪৴৩৴২০১৫
আবেগৰ স্পৰ্ষ
হৃদয়ৰ কোনোবা কোনত
হেঙুল হাইতাল আজি মোৰ শুকুলা মনত ৷
উদাসী মনৰ পাপৰিক কি ৰঙে শুৱালে
কৃষ্ণচুড়াৰ ৰং যেন বুকুত বুলালে ৷
ন আশাৰ ঢৌৱে ধুৱালে আতুৰ পৰান
উলাহে নভৰা হিয়াক আজি বুজাবলে টান ৷
আশাৰে গাঠিলো চেনেহৰ বান্ধোন
সপোন সপোন যেন তুমি মোৰ বুকুৰ আপোন ৷
ফৰকাল আজি মোৰ মনৰ আকাশ
নিশাটিও হল যেন জোনাকী জোনাক ৷
মৰমৰে বোল বুলালা তুমি মোৰ প্ৰানত
হেপাহৰ এপাহ পাৰিজাত ফুলি উঠিল যেন মোৰ জীৱনত ৷
ফাগুনৰ দৰেই তুমি উতলা
তোমাক চালেই
তোমাক চুলেই
কিয় বাৰু হও উন্মনা ৷
তুমিয়ে সানিলা
সেউজীয়া আবিৰ মোৰ শুকান ডালত ৷
সৰা পাত আতৰাই মেলিলে
কুঁহি পাত কুমলিয়া মোৰ দেহত ৷
স্নেহাসিক্ত স্পৰ্ষই তোমাৰ
মতলিয়া কৰিলা মোক ৷
তোমাৰ স্পৰ্ষত প্ৰাণ পাই উথিল জীৱন
উতনুৱা হল মোৰ যৌৱন ৷
ৰঙা ৰঙে তোমাৰ মোৰ মন বননিত
ৰঙিন কৰিলে সপোন
ফাগুনৰ দৰেই তুমি নে
তোমাৰ দৰেই ফাগুন
তুমিয়ে কোৱাচোন মোৰ
কিয় বাৰু তুমি মোৰ বুকুৰ আপোন ৷ ৷ ৷ ৷

No comments:

Post a Comment