স্তব্ধিত কলিজা

স্তব্ধিত কলিজাৰ ৰঙা সপোনে
স্পন্দন বিছাৰি হাহাকাৰ কৰে

এৰাবাটত এৰি অহা প্ৰতিটো খোজত
উজুটিত ছিঙিলি ভৰিৰ পতা
বহু দিন হল গোৱা নাই মন কাননত বহি
শীতৰে সেমেকা নিশা
শূন্যক শূন্যৰে পুৰন কৰি শূন্য পোৱাৰ দৰে
জীৱনৰ প্ৰতি পল অবাঞ্ছিত
নাজানো যাযাবৰ নে
বতাহত লাগি উৰা কমোৱা তুলা ৷
পিছে
ভগ্নিত হৃদয়ত নজ্বলাও আৰু স্মৃতিৰ লেলিহান শিখা
জীয়াই থাকিবলৈ লাগে মাথো এবুকু আশা
মৃদুমন্দ সুৰেৰে বাজক কলিজাৰ তানপুৰা