শ্ৰীমদ্ভাগৱতত অনু পৰমানুৰ ধাৰনা

শ্ৰীমদ্ভাগৱতত অনু পৰমানুৰ ধাৰনা
শ্ৰীমদ্ভাগৱত পুৰানৰ তৃতীয় স্কন্ধৰ একাদশ অধ্যায়ত কাল নিৰুপনত আধুনিক বিজ্ঞানৰ
অনু পৰমানুৰ সুস্পষ্ট ধাৰনা দিয়া হৈচে ৷
মৈত্ৰেয়ে বিদুৰক কৈছিল " হে বিদুৰ, স্থুল সুক্ষ্ম আদি যিমান কাল আছে সকলো
সুৰ্য়্যৰ গতিৰ দ্বাৰা নিৰ্ণয় কৰা হয়৷ সেয়াই সৰ্ব শাস্ত্ৰ মত বুলি জানিবা ৷ যি বোৰক বিভাগ
কৰিব নোৱাৰি তাক পৰমাণু বোলা হয় ৷ পৰমাণুই সকলো স্থান বিয়পি থাকে ৷
পৰমাণুৰ যি যি স্থানত সুৰ্য্যৰ কিৰণ পৰে সেইবোৰক পৰমাণু কাল বোলা হয় ৷ এতিয়া
স্থুল কালৰ কথা কওঁ শুনা ৷ দুটি পৰমাণু একত্ৰিত হলে তাক অনু বোলা হয় ৷ ৷ ৷ ৷

যি সকলে ভাগৱত পূৰাণ ইত্যাদিক আও পুৰনী ভগৱানৰ পূজাৰ বিধি মন্ত্ৰ লিখা
থাকে বুলি ভাবে, তেওলোকৰ বাবে পৰ্য্যায় ক্ৰমে সকলো বৈজ্ঞানিক ধাৰনা যে
এই পুথি সমুহত সন্নিবিষিষ্ট আছে তাক উল্লেখ কৰিম ৷ নিলচ ব'ৰ, ৰাডাৰফৰ্ড ইত্যাদিয়ে
পৰমানুৰ ধাৰনা, ১৮ শতিকাত মানৱ সমাজত উথ্থাপন কৰাৰ হাজাৰ বছৰ
আগতেই এই শ্ৰীমদ্ভাগৱত পূৰাণত অনু পৰমাণু, সময়, কাল, সময় নিৰুপনৰ
আহিলা ঘড়ী কি দৰে সাজিব পাৰি তাৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰি গৈছে ৷