তুমি নজনাকৈয়ে

তুমি নজনাকৈয়ে
সংগোপনে
কলিজাৰ উমত
সযতনে
মোৰ বুকুত বাহ বান্ধিছিল এটা সপোনে
দেখিবলে থিক তোমাৰ দৰে ৷

আশাৰ জানো ভাষা থাকে
প্ৰকাশৰ জানো প্ৰয়োজন থাকে
দুচকুৱে জানো মিছা মাতে

কেতেকিওটো বহু কথা গোপনে ৰাখে
নিৰবতাইও জানো নকয়
হৃদয়ত আউল লগোৱা বহু কথা প্ৰনয়ৰ,
গোপনতাত থাকে হৃদযৰ মেৰপাক
উঘাত মেৰুৱাৰ দৰে ৷

দুচকুত চকুথৈ চোৱাচোন
বুকুত কান পাতি শুনাচোন
তোমাৰ দৰে ধুনীযা সপোন নে
সপোনতকৈয়ো ধুনীয়া তুমি
তথাপি যদি নুবুজা
দাপোন খনতে চোৱা
মোৰ সেই সপোন কোন ৷ ৷ ৷