:::::সপ্তাহৰ বাৰ কেইটাৰ উৎপত্তি: ::::

:::::সপ্তাহৰ বাৰ কেইটাৰ উৎপত্তি: ::::

সপ্তাহৰ বাৰ কেইটা যে গ্ৰহৰ নাম আৰু ভাৰতীয় সকলে যে জ্যোত্যিৰবিদ্যা সম্বন্ধে
যথেষ্ঠ জ্ঞান আহৰন কৰিছিল সেই কথা তৈত্ৰাত্ৰেয় সংহিতাত পোৱা যায় ৷ তাত
উল্লেখ কৰা মতে প্ৰতি দিনেই দিক্ষিত সকলে গ্ৰহ তুষ্ট কৰিবলৈ ছয় দিন নিয়মিয়াকৈ
যজ্ঞ কৰিব আৰু এটা দিন বিৰতি দিব ৷ ঋকবেদত উল্লেখ কৰা মতে সকলো গ্ৰহৰ উৎপত্তি
একে সময়তেই হৈছিল যদিও সুৰ্য্যৰ উৎপত্তি প্ৰথম, সেই বাবে প্ৰথম সুৰ্য্যৰ বা কবিৰ
যজ্ঞ, তাৰ পিছত চন্দ্ৰ আৰু ক্ৰম অনুসৰি অন্য গ্ৰহ সমুহ ৷

আচৰিত কথা এইয়ে যে বাকী গ্ৰহ সমুহৰ যজ্ঞৰ ক্ৰমটোৱে গোটেই সৌৰজগতৰ
গ্ৰহৰ অৱস্থান সম্পৰ্কে বেদ শ্ৰষ্টাৰ জ্ঞান থকাতো প্ৰতিপন্ন কৰে ৷ ৰবি আৰু চন্দ্ৰৰ
পিছত এবাৰ পৃথিৱী আৰু সুৰ্য্যৰ মাজত তথা এবাৰ পৃথিৱীৰ বাহিৰত থকা গ্ৰহ সমুহৰ ক্ৰম অনুসৰি যজ্ঞ কৰা হৈছিল ৷ চাও আহক

ৰবি
চন্দ্ৰ বা সোম
মঙ্গল ( পৃথিৱীৰ বাহিৰত থকা গ্ৰহ)
বুধ ( পৃথিৱী আৰু সুৰ্য্যৰ মাজত থকা গ্ৰহ)
বৃহস্পতি ( পৃথিৱীৰ বাহিৰত থকা গ্ৰহ)
শুক্ৰ ( পৃথিৱী আৰু সুৰ্য্যৰ মাজত থকা গ্ৰহ)
শনি ( পৃথিৱীৰ বাহিৰত থকা গ্ৰহ)

এই ক্ৰমতেই দিক্ষিত সকলে ছয় দিন ক্ৰমান্বয়ে যজ্ঞ কৰিছিল যি শেষলৈ বাৰৰ নাম
হয়গৈ ৷ ভাৰতীয় সভ্যতাই বৰ্তমানলৈকে জিয়াই থকা আটাইতকৈ পুৰনী সভ্যতা আৰু
ঋকবেদেই পৃথিৱীৰ প্ৰাচীনতম গ্ৰন্থ ৷ এই বেদত উল্লেখ থকা গ্ৰহৰ ক্ৰমেই সপ্তাহৰ
বাৰকেইটাৰ নাম হৈছিল গৈ ৷ কিন্তু পাৰ্শ্চ্যত্যৰ পন্ডিত সকলে কব খোজে যে বাৰ পদ্ধতিটো
কেলেন্ডেঞ্চে খৃষ্টিয়ান যুগত আৰম্ভ কৰে ৷ যিটো সম্ভৱেই নহয় ৷

শক্তিশালী দুৰবীণ আবিস্কাৰৰ বহু পুৰ্বেই ভাৰতীয় সকলে বিজ্ঞানসন্মত সথিক তথ্য
ঋকবেদৰ পৰা আহৰন কৰিছিল ৷ গুৰু বা বৃহস্পতি , গুৰু বা ডাঙৰ, বৃহ অৰ্থাৎ বৃহৎ ,সঁচাকৈয়ে ই সৌৰজগতৰ ডাঙৰ গ্ৰহ ৷ শনিক মাতৃৰ শাপৰ বাবে এটা ভৰি চুটি
আৰু লাহে লাহে গতি কৰে বুলি উল্লেখ আছে ৷ সঁচাকৈয়ে শনি লাহে লাহে পৰিভ্ৰমন কৰে ৷
শুক্ৰ বা উজ্জল হীৰাৰ দৰে বুলি উল্লেখ আছে ৷ আচৰিত কথা শুক্ৰ প্ৰকৃততে উজ্জল আৰু
শীতল ৷
ক্ৰমশ