হঠাৎ ,এদিন ফটাঢোলত স্ৰয়ং ভগৱান প্ৰকট হৈ বোলে "মৰমৰ লেডিছ সকল আৰু মতা কেইটা" আজি তোমালোকৰ মনৰ আশা এটা পূৰন কৰিবৰ বাবে মই প্ৰকট হৈছো৷মৰমৰ ধুনীয়া লেডিছ সকল "তোমালোকৰ সদায় সদায় এটা কমন কপ্লেইন পাই থাকো যে আমাৰ এখেত এনেকুৱা হে আমাৰ তেখেত তেনেকুৱা হে, মুঠতে হাজাৰটা কমপ্লেইন ৷ সেয়ে আজি তোমালোকৰ কথা মানি মই সুবিধা দিছো যে তোমালোকে মনৰ পচন্দ মতে এজন পুৰুষ বাছি ল'ব পাৰিবা ৷ চিন্তা নকৰিবা, তোমালোকক মোৰ টাইম মেছিনত ভৰাই বিয়াৰ আগৰ দিনবোৰলৈ পঠাই দিম৷ এতিয়া সকলোৱে নিজৰ নিজৰ পচন্দৰ মানুহজনৰ নাম কোৱা ৷
প্ৰনীতা বা: নালাগে ঈশ্বৰ মোৰ বৰ্তমানৰ জনেই ভাল৷ লাগ বুলিলেই তামোলখন কাটি আনি হাততে যোগাৰ দিয়ে, এনেকুৱা মানুহ এজন ক'ত পাম, মোক নালাগে দেই এইটো অফাৰ৷
বন্দিতা: ইয়ে পাই নালাগে দেই বিয়া হৈ অহা পৰা মই খেনা বনায়ে পোৱা নাই৷ সদায় মানুহজনেই খেনা বনাই খুৱাই আছে, মই যদি এইবাৰ খেনা বনাব নজনা আৰু খৈনী খোৱা এটা পাও মোৰ কি হ'ব? নাই মোক নালাগে৷
পৰী: পৰী হু মে, অ' ভগৱান মোৰ মানুহজনে মোৰ বাৰ্থডেট ইমান ধুনীয়া গিফ্ট দিয়ে যদি কঞ্জুচ এটা পাও মোৰ কেৰালাত কৈ গুটি দীঘল হ'ব, নাই মোকো নালাগে৷
বৰ্ণালী: মোৰ প্লাষ্টিকৰ পোৰা কপাল ভাবিছে নেকি যিজন পাইছো সেইজন মই সাধি সাধি পাইছো,কেইটাই মানুহজনীৰ হেল্থৰ বাবে ফ্ৰেচ চব্জী খেতি কৰি খুৱাই, মোক নালাগে দেই৷
জীমনি: ন ৱে, মোৰ ঘৰৰ বাহুৱলীজনেই ভাল পাই ৷ মোকো নালাগে৷
জাহ্নৱী: নাই নাই, মোৰ ইমান হেনচু হাবি টো থাকোতে যে বেলেগ নলও দেই৷
এইদৰে সকলো ফটাঢোলৰ নাচনীয়ে ভগৱানৰ প্ৰপজেলটো পোনচাতেই নাকচ কৰি দিলে৷
ভগৱানে এইবাৰ ফটা ঢুলীয়া কেইজনক চাঞ্চটো দিলে আৰু ক'লে তোমালোকৰ মনৰ পচন্দৰ নাৰী গৰাকীৰ নাম লিখি দিয়া ৷ বৰলা কেইটাইও নাম দিব পাৰিবা৷ পূজা বুলি অফাৰ দি দিছো ৷
ফটা ঢুলীয়া সকলৰ আনন্দৰ সীমা নোহোৱা হ'ল৷ পিছে এসপ্তাহ গ'ল, এমাহ পাৰ হ'ল কোনো দেখা দেখি নাই৷ অৱশেষত ভগৱান আকৌ প্ৰকট হৈ ক'লে যে কি হ'ল, তোহঁতকো নালাগে নেকি? নাম দিয়া নাই যে ?
মহন্তই বোলে নহয় ভগৱান, ডিচিচন হে ল'ব পৰা নাই, বহীত এজনীৰ নাম লিখো, আকৌ বেলেগ এজনিলৈ মনত পৰি আগৰজনীৰ নামটো কাটি দিও, এজনী যদি মাতে কথাই ভাল আনজনী দেখিবলৈ ভাল, মুঠতে টুটেলি কনফিউজড৷
ভগৱানে বোলে হ'ব নাম খিনি দে মই তাৰ ভিতৰৰ পৰাই এজনি বাছি দিম৷ মাত্ৰ নামৰ কাষে কাষে কাক কিয় ভাল লাগে লিখি দিবলৈ নাপাহৰিবি৷
বৰুৱা দাই মনৰ পচন্দৰ নাৰীৰ নাম লিখা ক্লাচমেটৰ বহী দুখন আগবঢ়াই দিলে৷
হেকা দাই বোলে চাৰ, পেনড্ৰাইভটোতে দিছো,মাইক্ৰচপ্ট এক্সেলত টাইপ কৰা ফাইল তিনিটা চালেই হ'ল৷
মহন্তই বোলে চাৰ আপোনাক মই ৰাতিলৈ মেইল কৰি দিম আৰু অলপ ভৰাব আছে৷
উৎপল দাই বোলে সময় বৰ কম দিলে, বহুত থাকিয়ে গ'ল, যা যি ভাগ্যত আছে আৰু দেৰশ গৰাকীৰ নাম হে মনলৈ আহিল, তাৰ ভিতৰতে বাছি দিব৷
তালুকদাৰ দাই বোলে মোৰ কলেজৰ লগৰ আপী কেইজনীৰ নাম পাহৰি গেলো নহয়৷ যি মনত পৰল্লাক এই খাটা খনতে লিখি দিছু দক৷
দিম্পল, সোনটো আৰু যাজ্ঞই বোলে চাৰ আমাৰ চিলেকচন একেই, লাগে যদি জেৰক্স কৰি তিনিটা কপি দি দিও,
ভগবানে বোলে সকলোৰে পচন্দৰ নাম বোৰ লোৱা পিছত অন্তৰ্ধ্যান হ'ল৷ আকাশবানী এটা শুনা গ'ল৷ "তোমালোকৰ পচন্দৰ গৰাকী নিৰ্বাচন কৰিবলৈ মই বহী, পেনড্ৰাইভ সকলো তোমালোকৰ নিজৰ পত্নী সকললৈ পঠাই দিছো"
অলপ পিছতে সকলোৰে ম'বাইলত পত্নীৰ ফোন৷ কথাষাৰ পিছে একেই " হেল্লো... তোমাৰ লগত অলপ কথা আছে৷ আশা কৰো সোনকালে ঘৰ আহিবা" টট...... টট
শুনা মতে বৰুৱা দা নিৰুদ্দেশ, সন্যাস ল'লে৷
হেকা দা হস্পিতালত
মহন্তই পত্নীৰ ওচৰলৈ মৰ সাহ কৰি গৈ বৰ্তমান বিছনাৰ কাষত পেং লৈ শৰ্য্যাগত
উৎপল দাৰ বৰ্তমান ভালকৈ কাৰোবাক চাবলৈকো চচমা জোৰ বৌয়ে বাজেয়াপ্ত কৰিলে৷
তালুকদাৰ দাই ভ্ৰম বকি ফুৰিছে বোলে "ভগৱানৰ ওপৰত বিস্বাস উঠি গ'ল ৰে বাবা"
দিম্পল হঁতে বৰ্তমান যাকেই ফোন কৰিছে " দিজ নাম্বাৰ দাজ নট একজিষ্ট শুনিছে"
বিদ্ৰ: মই সম্পাদনাৰ কামত ব্যস্ত আছিলো৷
No comments:
Post a Comment