গীতা

প্ৰথম অধ্যায়
বিষাদ যোগ
শ্লোক ১
ধৃতৰাষ্ট্ৰ উৱাচ
ধৰ্মক্ষেত্ৰে কুৰুক্ষেত্ৰে সমাৱেতা য়ুয়ুৎসৱ ৷
মামকাঃ পাণ্ডৱাশ্চৈৱ কিমকুৰ্ৱত সঞ্জয় ৷৷
অৰ্থ;: ধৃতৰাষ্টই কলে হে সঞ্জয় যুদ্ধ কৰাৰ মানসৰে তীৰ্থভুমি কুৰুক্ষেত্ৰত সমৱেত হোৱাৰ পাছত মোৰ পুত্ৰ সকল আৰু পাণ্ডুৰ পুত্ৰ সকলে কি কৰিলে ?

তাৎপৰ্য্য:  যুদ্ধ ধৰ্মভুমি কুৰুক্ষেত্ৰত হৈছিল ৷ গতিকে ধৰ্মক্ষেত্ৰত যে অধৰ্মিৰ পৰাজয় নিশ্চিত সেই কথা জানিও আধ্যাত্মিক ভাবে জন্মান্ধ ধৃতৰাষ্টই ব্যাস পুত্ৰ সঞ্জয়ক এই প্ৰশ্ন কৰাটোৱে সুচায় যে লোভ মোহ ইত্যাদি ৰিপুৱে এজন মানুহক কি দৰেগ্ৰাস কৰিব পাৰে ৷ মোৰ পুত্ৰ আৰু পাণ্ডু পুত্ৰ বুলি কোৱা মানে ইযেই সুচায় যে সহোদৰৰ পুত্ৰ সকলক তেঁও কাহানিও নিজৰ বুলি জ্ঞান কৰাই নাছিল ৷ আধ্যাত্মিক ভাৱে আমি ধৰ্মক্ষেত্ৰ কুৰুক্ষেত্ৰক নিজৰ দেহা,  প়ঞ্চ পাণ্ডৱক পঞ্চ ইন্দ্ৰিয়