এটা সৰু কথা

এটা সৰু কথা

এদিন মিঃ বেটচে তেওঁৰ শ্ৰেনী কোঠাৰ ছাত্ৰ ছাত্ৰীক এটা সৰু প্ৰশ্ন কৰিলে ৷ প্ৰশ্নটো আছিল "তোমালোকৰ কেইজনে নিজৰ ককাদেউতাৰ নাম জানা? " শ্ৰেনী কোঠাৰ সকলোৱে হাত দাঙিলে ৷ এই বাৰ তেওঁ আকৌ প্ৰশ্ন কৰিলে যে " তোমালোকৰ কেইজনে আজু ককাৰ নাম জানা ?" এই বাৰ শ্ৰেনী কোঠাৰ আধা সংখ্যক ছাত্ৰ ছাত্ৰীয়ে হাত দাঙিলে ৷ তেওঁ পুনৰ প্ৰশ্ন কৰিলে "তোমালোকৰ কেইজনে আজুককাৰ ককাকৰ নাম জানা? এইবাৰ সকলো নিমাত হ'ল কিন্তু এজনে প্ৰশ্ন কৰিলে যে মহাশয় এই প্ৰশ্নটো আমাৰ বাবে কিয় প্ৰয়োজন কাৰন তেতিয়া আমাৰ মা দেউতাহঁত জন্মই হোৱা নাছিল ৷ মিঃ বেটচে সামান্য হাঁহি ক'লে বাৰু মই কেইজনমান মানুহৰ নাম কম, চিনি পোৱানে ক'বা ৷ তোমালোকে আব্ৰাহাম লিংকনৰ নাম শুনিছানে? সকলোৱে ক'লে শুনিছো ৷ টমাচ আলভা এডিচনৰ? সকলোৱে ক'লে হয় শুনিছো ৷ বাৰু মহাত্মা গান্ধীৰ নাম শুনিছানে? সকলোৱে একে মুখে ক'লে, হয় শুনিছো ৷ মিঃ বেটচে ক'লে চোৱা তোমালোকে এও লোকৰ নাম শুনিছা আৰু তেওঁলোকৰ বিষয়ে জানাও যদিও তেওঁলোক তোমালোকৰ আত্মীয়ও নহয় কিন্তু তোমালোকে নিজৰ ককা বা আজুককাৰ নামটোকে নাজানা ৷ আচৰিত নহয় নে? অৰ্থাৎ যি কেৱল নিজৰ বাবে এই পৃথিৱীত জীয়াই থাকে সকলোৱে এটা সময়ত পাহৰি যায় আৰু কোনেও মনত নাৰাখে কিন্তু যি জনে আনৰ বাবে কৰ্ম কৰে যুগ যুগ ধৰি সমাজে মনত ৰাখে, কেতিয়াও তেওঁৰ নাম নাপাহৰে ৷ যদি আজিবন জীয়াই থাকিব বিছাৰা নিজৰ বাবে নহয় আনৰ বাবে জীয়াই থাকা ৷

সৰু কথা, সকলোৱে জনা কথা, ভাল লাগিল অনুবাদ কৰিলোঁ ৷