আকৌ কুৰুক্ষেত্ৰ খণ্ড:৩

"সেইয়া দেখিছা, মই কৈছিলোনে? ভাওনা পাতিম বুলি শুনাৰ লগে লগেই মহিলা সমিতিয়ে বিসম্বাদ আৰম্ভ কৰিলেই৷" ৰিন্টুমনি দত্তই বিজয়ক উদ্দেশি কৈ গ'ল৷ "এই বিসম্বাদ বস্তুটো অসমত এতিয়া ঘৰে ঘৰে৷ এসময়ত জিন্দাবাদ শুনিলো, তাৰ পিছত যাক জিন্দাবাদ কৈছিল সিহঁতকে আকৌ মূৰ্দাবাদ কোৱা শুনিলো৷ জিন্দাবাদে জাতীয়তাবাদ কৰি লাভৰ মূখ নেদেখাত ৰাষ্ট্ৰীয়তাবাদ চিঞৰিব ধৰিলে৷ মাজতে বিসম্বাদে একনায়কত্ববাদ কৰি সংবাদ মাধ্যম গৰম কৰি আকৌ সকলো বৰবাদেই কৰি পেলালে৷"

বিজয়ে বোলে ৰিন্টুদা আপুনি হ'লে কি কৈ আছে মই একো বুজা নাই৷

ৰিন্টু:: ক'ত বুজিবা? দেশ দুনিয়াৰ খবৰ হ'বলা ৰাখা? গাওঁৰ সকলো মহিলা মিলি নাটক পাতিম কৈছে৷ বোলে মতাবোৰে ভাওনা কৰে কৰি থাকক আমি নাটক কৰিম৷

বিজয়:: কিনো ভুল? আমি যদি মতাবোৰে ঘৰত ভাওনা দেখাও, সিহঁতেও চকুপানী উলিয়াই ডেইলি কমখন নাটক কৰেনে?

ৰিন্টু:: হেৰা কথা সেইটো নহয়৷ পুৱাৰে পৰা বৌয়েৰে চাহ একাপ দিয়া নাই৷ কাকতিদাক বোলে যোৱাকালিৰ পৰা বৌয়ে মাতবোলো কৰা নাই৷

বিজয়:: কিয়?

ৰিন্টু:: বিসম্বাদ আকৌ৷ সকলো মহিলাই অসহযোগ কৰিছে আৰু কৈছে যি গৰাকী মহিলাই ঘৰৰ পুৰুষজনক মহিলা পাৰ্টিৰ ফলিয়া কৰিব নোৱাৰিব সেই গৰাকীক এঘৰিয়া কৰিব৷ আজি পুৱাই তোমাৰ শ্ৰীমতীও আহিছিল৷ যোৱা সোনকালে ঘৰ যোৱা, ভাত খাব মন আছে যদি কিবা বনাই খোৱাগৈ, মই হ'লে বনাব মেলিবও নাজানো, গতিকে মই হ'লে মহিলা পাৰ্টিৰ ফলিয়া হম বুলি পুৱা অহা পাৰবিন, পূৰৱী, শিল্পাশ্ৰী, কংকনাবা, উৎপলাবা সকলোকে জনাই দিলো৷ মহিলাৰ বিৰুদ্ধে মাত মতাৰ মোৰ হ'লে সাহ নাই৷

বিজয়:: ৰ'বচোন ৰ'ব৷ মন পেলাই নিদিব৷ মই আছো নহয়৷ মোক কওঁক বিসম্বাদ ক'ৰ পৰা আৰম্ভ হৈছে? সেইকেইগৰাকীক ভাল ৰ'ল দি দিলেই চাব বিসম্বাদ পলাই পত্ৰং দিব৷

ৰিন্টু::হেৰা বিজয়৷ মহিলা সকল আমাৰ এম এল এ, মিনিষ্টাৰৰ দৰে নাভাবিবা হে৷ মোৰ হ'লে মহিলা বুলিলেই ভয় লাগে৷

বিজয়ে ৰিন্টুদাৰ কথা শুনি চিধাই চাইকেলত উঠি পূৰৱী কটকীৰ ঘৰ পালেগৈ৷ পূৰৱীৰ ঘৰৰ চোতালত ওচৰৰে গোটেই কেইকগৰাকী বহি মেল মৰাত ব্যস্ত৷ বিজয়ক দেখি সভানেত্ৰী প্ৰণিতাবাৰ ওকণি চাই থকা জীমনিয়ে বোলে 'ভাৱৰীয়া বিনা মেক আপত এইখিনি পালেহি যে? মহিলাৰ ড্ৰেচ বিছাৰি আহিছা যদি কিন্তু নেচেল৷ ফটাকানি এডোখৰো নিদিওঁ৷'

ইফালে তামোল খুন্দি থকা উত্তৰা শৰ্মা বৰুৱাই বোলে আমাৰ সহকাৰী সম্পাদকলৈ চকী এখন আনা হে কোনোবাই৷ পূৰৱীয়ে বহি থকা মূঢ়াটো বিজয়লৈ আগবঢ়াই দি বোলে বিজয়দাৰ বৌক মানিছো দেই একে নিশাই শিৱিৰ সলনি কৰাই দিলে৷ ইয়াকে কয় মহিলা শক্তি৷ সকলোৱে কওঁক " মহিলা শক্তি কি জয়"৷ সকলোৱে জয় জয় চিঞৰিব ধৰিলে৷ বিজয়েও মুখৰ ভিতৰতে জয় বুলি কৈ ৰজনীগন্ধাৰ পেকেটটো তুলসী জৰ্দাৰ লগত মিলাই ডম্বৰো বজোৱা দি হাতত লৈ জোকাৰিব ধৰিলে৷

ইমান পৰে মনে মনে থকা পৰী পাৰবিনে বোলে বিজয় মহিলা সকলক এৰি তোমালোকে সদায় কামবোৰ কৰা৷ ঘৰে পৰে সকলোতে ডিচিছন এটা ল'লে তোমালোক মতা মানুহবোৰেই লোৱা৷ এই লিংগ বৈষম্যবোৰ সদায় তোমালোকে পুৰুষ সকলে সৃষ্টি কৰা৷ চাবা দেই আমি হ'লে তাহানিৰ সেই কেঁচুৱা জন্মদিয়া যন্ত্ৰটোৱেই হৈ থকা নাই৷ সকলো ক্ষেত্ৰতে আমাৰ মহিলা সকল আগবাঢ়িছে৷ এতিয়াৰ পৰা আমাক পিছ দি কিবা কৰিলে কোনো ক্ষেত্ৰতে সহাৰি নাপাবা৷ বিজয়ে মুখত ৰজনীগন্ধাখিনি ভৰাই বোলে আপোনালোকক লগত নোলোৱাকৈনো আমি ভাওনা কেনেকৈ পাতিম?

প্ৰণিতাবাইদেউৱে বোলে চোৱা বিজয়, তোমালোকে মহাভাৰত মেলি থাকা আমি কিন্তু নাৰী সৱলী কৰণৰ বাবে ৰামায়ণৰ নাট হে মেলিম৷ সীতাৰ দৰে অৱলা এগৰাকী নাৰীক পুৰুষ সমাজে কি দৰে শোষণ কৰিছিল দেখাম৷

কংকনাবাই বিজয়ক ধমক দি বোলে গম পালাটো৷ হেৰৌ ভাওনা পাতিছা পাতি থাকা, আমিও মহিলা সমিতয়ে "সীতা হৰণ বালি বধ" নাট কৰিম৷পাৰ্ট লোৱা যদি কোৱা, খাৰাংখাচ কথা, বাকী কথা শুনিবলৈ নাই৷

পূৰৱীয়ে বোলে কংকনাবা "বালি বধ নে ৰাৱন বধ" ? সীতাক ৰাৱনে হে হৰণ কৰিছিল৷ বালিক আকৌ মিছাতে কিয় বধ কৰিব৷

উত্তৰা শৰ্মাই বোলে হেৰৌ সীতাক হওঁতে ৰাৱনেই হৰণ কৰিছিল, কিন্তু বালিকো ৰামে বধ কৰিছিল৷

পূৰৱীয়ে বোলে কথাটো কনফিউজিং, মোৰ মতে ৰাৱনেহে বধ কৰিছিল ৷ প্ৰণিতাবায়ে বোলে হেৰৌ মৰতি ,তই ৰামায়ণ পঢ়ি ফালিব নালাগে, নাটৰ নামটো ভালকৈ মনত ৰাখ৷ কালি ধৰিত্ৰী শৰনীয়াই ফেচবুকত আমাৰ নাটক " সীতা হৰণ সুত্ৰধাৰী বধ" চাবলৈ আহিব বুলিয়েই ষ্টেটাচ আপলড কৰিছিল৷ ভাগ্যে মই দেখিলো বুলিহে৷

এনেতে, ইণ্ডিমা,অঞ্জলীবাইদেউ, ৰাস্না বাইদেউ, জাহ্নৱী গগৈ,পৰী, চুমু, ৰশ্মি, ফৰিজা, বিষ্মিতাকে ধৰি কেবাগৰাকী মহিলা পূৰৱী কটকীৰ ঘৰ পালেহি৷ লগত বন্দিতাক দেখি বিজয়ে ধমক মৰাদি কলে,
"ঘৰৰ কাম বন এৰি এতিয়া নাটক কৰিবানে ভাওনা কৰিবা?"

বন্দিতা:: ঘৰৰ কাম বন পিছত৷আগতে আমাৰ ভাওনাৰ মিটিং৷ যেতিয়ালৈকে তুমি আমাৰ ফলীয়া হৈ আমাক সহযোগ নকৰা ঘৰৰ কথা ভাৱিবলৈ নাই৷

বিজয়:: সেইবোৰ সৱ হৈ যাৱ৷ আমিবোৰে মিলাম নহয়৷

"কি মিলাবা হে বিজয়? আমি মিলোৱা মিলিত নাই৷"ইণ্ডিমাই বিজয়ৰ মুখতে ধৰিলে৷

ৰাস্নাবাই বোলে বিজয় আমাক সদায় ঠগি ঠগি তোমালোকে কামবোৰ কৰাই লোৱা৷ নামগোৱাত মতাসোপাৰ কলপাত কটাটোকো গামোছা পিন্ধোৱা৷ আমাৰ বোৰকতো মানটো বাদেই ভালদৰে মাত এষাৰো দিবলৈ সময় নাই৷ এইবোৰ নেচেল দেই৷ বিষ্মিতাই বোলে মোৰ জনকো ফোন কৰি কৈ দিছোঁ, এইবাৰ এৰাত নাই৷ বালিলৈ যিপাত সুগ্ৰীৱলৈও সেইপাত৷

"হেৰা,শুনাচোন৷ এইবোৰ বাদ দিয়া৷ ঘৰৰ কাজিয়া ঘৰতে ভাঙিম দিয়াচোন"- কলিতা ইঞ্জিনিয়াৰে আগে আগে আহি থকা পল্লুবৌক কথাখিনি কৈ কৈ সেইখিনি পালেহি৷ পল্লুবৌৰ মুখ ভোৰভোৰনিতে গম পোৱা যাই, এখুন্দা লাগি আহিছে৷ বিজয়ক সন্মুখত দেখি কলিতাই বোলে বিজয়, এইবোৰ কিহত সোমালা হে মহিলাবোৰে আমাক নমনাই হ’ল৷ বিজয়ে কিবা কোৱাৰ আগতেই পিছফালৰ পৰা বহীৰ নিচিনা এখন জোকাৰি বন্দিতা গগৈ বৰানী পূৰৱী কটকীৰ ঘৰ পাই ক’লে,

"আইসকল, সীতা হৰণ নাটক আনিলোঁ৷ এতিয়া কোনে কি ভাও গাব ঠিক কৰি আখৰা কৰাহে কথা৷"

পল্লৱী বৌয়ে বোলে মই কিন্তু আগতেই কৈছো, সীতাৰ পাৰ্ট হ'লে মই নলও৷ এজোৰ বগা কাপোৰৰ ড্ৰেছতে গোটেই নাটকখন কৰিব লাগিব৷ মোৰ দ্বাৰা নহ'ব৷

ইণ্ডিমাই বোলে ইয়ে ৰাম, মইও সীতা নহও পায়৷

জাহ্নৱীয়ে বোলে মই হ'লে ৰাণীৰ কিবা পাৰ্ট দিলে হে লম৷ নাটকত পাৰ্ট লম বুলি ফ্লিপ কাৰ্টত তিনিযোৰ বেনাৰসী পাটৰ কাপোৰ অৰ্ডাৰ দিলোৱেই৷ মোৰ কথা বাদ দিয়ক জীমনি বাইদেউৱে কাপোৰৰ ৰঙৰ লগত মিলা নেইল পলিছ, লিপষ্টিক সকলো অৰ্ডাৰ দিলেই৷ বিস্মিতাবৌয়েটো গহনালৈকে গোটালে৷

বিজয়ে দেখিলে কথা বিষমেই৷ অলপ নৰম সুৰত ক’লে,
"আইসকল, এষাৰ কথা কওঁ৷ আপোনালোকে ভাওনা কৰে যদি, ভালহে কথা৷ মাইকী মানুহে কি মতা মানুহৰ দৰে পোন্ধ মাৰি ভাও কৰিব৷ গতিকে, আমাৰ ভাওনা খনতে ভাও লওঁক৷ মাইকী ভাওকেইটা আপোনালোকৰ মাজত ৰওক আৰু মতা ভাওবোৰ পুৰুষে লওক৷ তাৰোপৰি ভাওনা ষ্টেজত হব যেতিয়া,বুঢ়ামেঠা সকলে আপত্তি কৰাৰ কথাই নাই৷"

"বোলে শাস্ত্ৰত এনেই কোৱা নাই নহয়,'তিৰীয়ে মুনিহে হৈবা এক মতি,তেহে সিজিব হৰিত ভকতি'৷ গতিকে,গোস্বামী বাইদেউ বিজয়ৰ কথাটোৱেই থাওক৷" কথাষাৰ কৈ কলিতা ইঞ্জিনিয়াৰে পল্লুবৌলৈ চালে৷

ইতিমধ্যে সোনটো আহি বিজয়ৰ কানে কানে কিবা ক'লে৷ বিজয়ে বোলে মই নকও, বন্দিতা এনেই জকি আছে৷ তইয়ে ক'৷

সোনটোৱে বোলে মই মাজতে কথা এটা কওঁ৷ "সীতা হৰণ বালি বধ" সুন্দৰ নাটক৷ ইয়াত মেইন ৰ'ল কেইটা আছে হনুমান, জাম্বুৱান, সুগ্ৰীৱ, বালি, জটায়ু, শূপৰ্ণশা৷ এতিয়া কথা হ'ল, এই পাৰ্ট কেইটা যি কেইগৰাকীয়ে ল'ব নিজৰ নাম কেইটা ড্ৰেছৰ ওপৰত লিখি লবলৈ নাপাহৰিব৷ কাৰন ভালুক, বান্দৰ, জটায়ু ইহতৰ ড্ৰেছ আৰু মুখাতটো আপোনালোকৰ মেক আপ , বানৰসী শাৰী কোনেও দেখাও নাপাব৷ আনকি ভাবি চাওঁক লিপস্টিকৰ ৰংটোও নেদেখিব৷

সোনটোৰ কথা শুনি অভিজিত কলিতাই সোনটোৰ পিঠিত চপৰিয়াই বোলে হ'ব দে সোনটো, তেওঁলোকে কৰিব খুজিছে কৰক৷ বিনা মেক আপত বান্দৰ ভালুকৰ ৰ'ল ফুটাই তুলিব পৰাটোও এটা কলা৷ আমি কাষৰ গাওঁৰ মহিলা কেইজনীমানকে আমাৰ দ্ৰোণ পৰ্বৰ মহিলা ভাওঁৰ বাবে কথা পাতোগৈ ব'ল৷ এৰা মহাভাৰতৰ ৰাজৰাণীৰ ভাও, কি গৰ্জিয়াছ ড্ৰেছ আৰু মেক আপ হ'ব৷ ভালেই পাব সিহঁতে কৰিবলৈ পালে৷

সোনটোৰ কথাখিনি শুনি কাঁহ পৰি জীন যোৱা মহিলা সকলৰ মাজত কাণে কাণে কথাৰ ফুচফুচ শুনা গ'ল৷

প্ৰনিতা বাই কিবা এটা ভৱাৰ দৰে ক’লে,
" বিজয়, তোমালোক এতিয়া যোৱা৷ আমাৰ মহিলা সকলে আজিৰ মিটিংত কিবা এটা সিদ্ধান্ত লম৷ তুমি, নালাগে কাকতিদাকে সন্ধ্যা এপাক মাতিছোঁ বুলি কবা৷"
প্ৰনিতাবাৰ লগত বহুদিন একেলগে ৰাজহুৱা কাম কৰা বিজয়ে প্ৰনিতা বায়েকৰ কথাত কিবা এটা বুজি পোৱাৰ দৰে হাঁহি এটা মাৰি সোনটো আৰু কলিতা ইঞ্জিনিয়াৰৰ লগত পূৰৱী কটকীৰ ঘৰৰ পৰা ওলাই আহিল.......

আগলৈ

******