আকৌ কুৰুক্ষেত্ৰ খণ্ড ৪

বিজয়ে সোনটো আৰু কলিতা ইঞ্জিনিয়াৰক বিদায় দি কাকতিদাৰ ঘৰলৈ বুলি আগবাঢ়িল৷ অলপ দূৰ গৈয়েই কাকতিদা খৰ খোজেৰে আহি থকা দেখা পাই ৰখাই সুধিলে বোলে কাকতি দা, ইমান বেগাই কলৈ যায়৷

কাকতিঃ- প্ৰনিতাই এইমাত্ৰ মেচেজ পঠাইছে, মহিলাবোৰ হেনো জকি আছে৷ কিবা এটা কৰকহি৷

বিজয়ঃ-ইফালে বোলে প্ৰনিতাবাৰ লগত আপোনাৰ কাজিয়া৷ তাৰ মাজতে এইবোৰ মেচজা-মেচিজি কিহৰ?

কাকতিঃ- এহ, বিজয়৷ সেইবোৰ ৰাজহুৱা কথাতহে৷ তুমিতো জানাই মই আপোনভোলা মানুহ৷ সেইবোৰ খেয়ালা-খেয়লি নাই বুজিছা৷ পিছে, তুমিনো কলৈ যোৱা?

বিজয়ঃ- আপোনাৰ ঘৰলৈকে ওলাইছিলোঁ৷

কাকতিঃ- এহ ময়ো ওলাই আহিলোঁ নহয়৷ ইফালে বৌৱৰো ফায়াৰ৷ চাহ অকণ দিয়া মানুহো নাই৷

বিজয়ঃ- চাহ-তাহৰ কথা বাদ দিয়কহে৷ প্ৰনিতাবাই খৱৰ এটা দিবলৈ কৈছিল?

কাকতিঃ-(আগ্ৰহেৰে) কি খৱৰ পঠাইছে?

বিজয়ঃ-খৱৰ মানে, খৱৰটো আপুনি পালেই দেখোন, মেচেজত৷ মিছামিছি এইখন৷ (খঙেৰে) আপুনি গৈ থাকক৷ বৰ ভোক লাগিছে৷ ঘৰত গৈ খিছিৰি অকণকে বনাই খাওঁগৈ৷

এইবুলি কৈয়েই চাইকেল ঘূৰাই বিজয়ে কোবৰে আঁতৰিল৷ কাকতিদাই অলপ দূৰ আহিয়ে কেকুঁৰিটো ঘূৰিয়েই বৰ্নালী ফুকন, জিমি, পৰিস্মিতা গগৈ, জিনা, অনিমা, ৰূপা বনীয়াহঁতক লগ পাই সুধিলে,"পূৰৱীৰ ঘৰলৈ যোৱা নে?" বৰ্নালী ফুকনে হয় বুলি কোৱাত কথা পাতি পাতি সকলোৱে পূৰৱীৰ ঘৰলৈ আগবাঢ়িল৷

বৰ্নালীঃ- দাদা, আপোনালোকে ভাওনা পাতিব বুলি গম পালোঁ৷ আমিও তেনে কিবা এটা কৰিম বুলি পূৰৱীৰ ঘৰতে মিটিং এখন দিছোঁ৷

ৰূপাঃ- দাদা, আপোনালোকে সদায় আমাক খটুৱাই কামবোৰ হাচিল কৰে, এইবাৰ আমি কিন্তু সুদাই নেৰোঁ৷

কাকতিঃ-ৰবাহে, ভাওনাৰ কথাটো ৰামানুজ গোঁসায়ে সিদিনা উলিয়াইছেহে৷ সিদ্ধান্ত একো হোৱাই নাই নহয়৷ আৰু এটা কথা তোমালোকৰ ওজৰ-আপত্তি, দুখ-দুৰ্দশাৰ কথা শুনিবলৈ, তোমালোকৰ এই কাকতি দাদা এতিয়াও জীয়াই আছো নহয়৷(অলপ মৰম সানি কথাষাৰ ক’লে)

জিমিঃ- সেইটো নহয় দাদা৷ আপোনাক আমি বেয়া নাপাওঁ নহয়৷ সেই বিজয় দাদাটোহে আমাক এলাইবাদু বুলি ভাৱে৷

পৰিস্মিতাঃ- বিজয়ে হাঁহিটোৱেই কাৰোবাক ঠগো ঠগোকৈ মাৰে৷ বন্দিতাজনীৰ মুখলৈ চাই সহ্য কৰি আছোঁ৷ কেতিয়াবা কিবা খং উঠিব বাই পেলাম৷

এনেদৰে, কথা পাতি পাতি আহি পূৰৱীৰ ঘৰ পাই কাকতিদাই সেই চিৰন্তন হাঁহিটো মাৰি শিল্পাশ্ৰীয়ে উঠি দিয়া চকীখনত বহি পৰিল৷

কস্তুৰিয়ে প্ৰণিতাবাক বোলে মইটো শ্বিলং পৰা ভাওনাটোকে কৰিবকেনে আহিছো , মোকে একটা ৰুলটো লাগিবই লাগিব৷

ইফালে পল্লৱীবৌয়ে বোলে ৰ'লটো মোকো লাগিব, মই উমৰাংচু পৰা গাড়ী চলাই কিনে এনেই আহিছো নেকি? মা কচম কেনেকা বেয়া ৰ'ডত ড্ৰাইভিং কৰি আহিছো অনলি মই জানো৷ যেনেকা ৰ'ডত গাড়ী চলাইছো নহয় তালৈ যালে আপোনালোকে গম পাব, কিমান ডেঞ্জাৰাচ ৰ'ড৷ এনিৱে একৰডিং টু মি জোনে জোনে পাৰ্ট ল'ব, তেওঁলোকেও হেন্দচ আপ কৰক, ইভেন কোনোবাই যদি পাৰ্ট নলয় তেহাতিও হেন্দচ আপ কৰক৷ হিচাপ কৰি কিনে টোটেল ৰ'ল আৰু পাৰ্টলোৱা মেম্বাৰ যিমান আছে কাউন্ট কৰি পাৰ্ট বোৰ পাৰ্ট পাৰ্ট কৰি দিয়ক৷

ইমান পৰে বৰ কষ্টৰে কথাখিনি বুজাবলৈ চেষ্টা কৰি থকা কাকতিদাই বোলে "ৰ'বা চোন ৰ'বা, চিন্তা নকৰিবা, মই আছো নহয়, সকলোৱে ৰ'ল পাবা৷ ৰামায়ণ মহাভাৰত বুলি কি আছে, দুইখন মিলাই কিবা এখন লিখি মিলি জুলি সকলোৱে কৰিলেই হ'ল৷ লাগিলে ৰামায়ণ মহাভাৰত দুয়োখন একেলগ কৰি মইয়েই কিবা এখন লিখি হ'লেও তোমালোকক ৰ'ল দিম৷ কিন্তু তাৰ আগতে মোৰ কথাবোৰ শুনি লোৱাচোন৷" অলপ ৰৈ কাকতিদাই সেপ ঢুকি আকৌ কবলৈ ধৰিলে-

"গাঁওবোৰ আজি কালি ইটো খেল সিটো খেল এইবোৰ কাৰনতেই হ'ব ধৰিছে৷ একো একোখন গাঁওত একেলগে থকা মানুহবোৰৰে মনৰ মিল নথকাত সৰু সৰু গোট হৈ দুটা তিনিটাকৈ নামঘৰ সাজিছে৷ এই ভাওনাখনলৈ আমাৰ গাওঁৰ মতা মাইকী দুটা খেল হোৱাটো ভাল কথা হোৱা নাই৷ এনেকৈ হ'লে গাঁৱত যে দুদিন পিছত ঘৰে ঘৰেও যে দুটাকৈ চৰু হ'বগৈ সেইটো খাটাং৷ কাৰন গিৰিয়েকে মহাভাৰত মেলিব, ঘৈনিয়েকে ৰামায়ণৰ ৰাৱন বধ কৰিব, এই চানা পোনা বোৰৰ কি হ'ব?"

ইমান পৰে মনে মনে থকা বৰ্ণালী পূজাৰী আৰু অসমী গগৈ বাইদেউৱে বোলে সদায় আমি মহিলা সকলেই কিয় সকলো ক্ষেত্ৰতে কম্প্ৰমাইজ কৰিব লাগে? এডজাষ্টমেন্ট কেৱল কি মহিলাসকলেই কৰিব লাগিব বুলি কথা আছে নেকি?

কাকতিদাই বোলে ,"বাপ্পাহাৰে! কোনেও কম্প্ৰমাইজ কৰিব নালাগে৷ সৱ কথা মাৰ গুলি, গাঁওৰ সকলোৱে মিলি এখন নাটক কৰো, মহিলাই মহিলাৰ ৰ'ল আৰু পুৰুষে পুৰুষৰ ৰ'ল৷ সকলোকে সমান চাঞ্চ দিয়া হ'ব৷ নাটক ষ্টেজত হ'ব৷ লাইট ডেকৰেচন, কষ্টিউম, মিউজিক সকলো আপ টু ডেট৷ পাৰিলে দুজনমান অসমীয়া ভিচিডি গানৰ এক্টৰ এক্ট্ৰেচকো স্পিচিয়েল পাৰ্ট দিম৷ মুঠতে বিগ বাজেটৰ এখন নাটক পাতি সকলোকে হিলাই দিম৷"

প্ৰণিতাবাই সকলোৰে ফালে চাই বোলে কাকতিয়ে কথাটো বেয়া কোৱা নাই৷ তোমালোকে অলপ চিন্তা কৰি চোৱা৷ কিন্তু এটা কথা যে মহিলা সকলোৱে এটা ৰ'ল পাবই লাগিব৷

মহিলা সকলে ইগৰাকীয়ে সিগৰাকীৰ লগত কথা পাতি প্ৰণিতাবাৰ কথাত সন্মত হয় যদিও কস্তুৰিয়ে বোলে মোক সীতা ৰ'ল লাগিব৷ মন্দিৰাই বোলে মোক কিন্তু দ্ৰৌপদী বা ৰাধাৰ ৰ'ল লাগিব৷ চাহিনে বোলে নাই ৰাধাৰ ৰ'ল মোক লাগিব৷ মন্দিৰাই বোলে তুমি সৰু হৈ আছা উত্তৰাৰ ৰ'ল লোৱা৷ তামোলৰ পিক খিনি সাউতকৈ গিলি উত্তৰা শৰ্মাই বোলে মোৰ নামেই উত্তৰা, উত্তৰাৰ ৰ'ল মোক লাগিবই৷ কংকনাবায়ে বোলে হেৰৌ, অভিমণ্যুৰ ঘৈনীয়েকজনী অকনমান বয়সত সৰু হ'লে হে চাজিব৷ অসমী গগৈ বাইদেউৱে বোলে বয়সৰ কথা ক'ৰ পৰা আহিল ,মেক আপ কৰিলে তিনিকুৰি বয়সো মহিলাই দুকুৰি কৰি দেখাব পাৰে৷ নকৰো বুলিহে৷

পানী দুগিলাছ ঘোট ঘোট কৈ গিলি কাকতিদাই বোলে হ'ব৷ সকলোৱে যি বিচৰা সেইটো ৰ'লেই পাবা৷ মুঠতে এইটো ফাইনেল হ'ল যে মহিলা পুৰুষ সকলোৱে মিলি এখনেই নাটক কৰিম৷ কথাটো ফাইনেল বুলি ধৰোঁ নে?

প্ৰণিতাবাই বোলে "ফাইনেল৷ কিন্তু আমাৰ চৰ্তখিনি মানি ল'বই লাগিব৷ কাকতিদাই বোলে, "ডান৷ পূৰৱী তুমি ফেচবুকত ষ্টেটাচ এটা দি দিয়া যে মহিলা সমিতিৰ মিটিংত প্ৰস্তাৱ লোৱা হ'ল যে সকলোৱে মিলি এখন নাটক কৰা হ'ব আৰু সকলোৰে সহযোগিতা বিছৰা হ'ল৷ মই কালিলৈ শইকীয়া মাষ্টৰৰ লগত বহি কোনখন নাটক কৰিলে ভাল হ'ব আলোচনা কৰি সকলোকে জনাই আছোঁ..........."

আগলৈ